Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

Со всех языков на:
Греческий
С греческого на:
Все языки
Английский
Немецкий
Русский

πρὸς τὸν δρόμον

Толкование Перевод

1 ἀμβλύς

ἀμβλύς, εῖα, ύ (nach Arist. Top. 1, 15 Ggstz von ὀξύς sowohl bei ὄγκος als bei χυμός), stumpf, Ggstz von scharf, ὀξύς, Plat. Theaet. 165 d; Lys. 215 e; ὀδόντες Ael. H. A. 4, 40; vom Gesichte: schwach-, stumpfsichtig, ἀμβλὺ ὁρᾶν Plat. Theaet. 174 e; in der Geometrie, vom Winkel, im superl. ἀμβλυτάτη τῶν γωνιῶν Tmi. 55 a; ἀμβλὺς χέρας, dessen Blutschuld nicht mehr frisch ist, Aesch. Eum. 229. Bei Thuc. ἀμβλύτερος, Ggstz βεβαιότερος, saumseliger und unzuverlässiger, 2, 40. Bei Plat. Polit. 273 b, dem ἀκριβέστερον entgegen, weniger scharf ausgeprägt, schlechter; ἀμβλὺς τὴν φύσιν, von schlechten Naturanlagen, stumpfsinnig, im Ggstz von εὐφυής, Xen. Mem. 3, 9, 3; vgl. Thuc. 2, 40. 65; περὶ τὴν κρίσιν ἀμβλύτερος, weniger streng, Plut. Alc. 16; πρὸς τὸν δρόμον, träg zum Wettlauf, Luc. ep. 10 (XI, 431); τῇ τιμῇ, lau in Ehrenbezeigungen, Plut. Cat. min. 71; vgl. C. Graech. 8.

Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀμβλύς
2 ανιημι

     ἀνίημι

     ἀν-ίημι

    1) пускать или посылать вверх, испускать

     (ἀήτας Hom.; ἄφρον Aesch.; πνεῦμ΄ ἐκ πνευμόνων Eur.)

    κρῆναι, ἃς ἀνῆκε θεός Eur. — источники, которые забили по велению божества;

    φόνου σταγόνας ἀ. Soph. — покрываться каплями крови;

    πῦρ καὴ φλόγα ἀπ΄ αὐτοῦ ἀνεῖναι Thuc. — воспламениться

    2) выпускать, рождать, производить (καρπόν HH.; κνώδαλα Aesch.; βλαστούς Plut.)
; med. возникать

     κίνδυνος ἀνεῖταί τινος Arph. — возникает опасность для чего-л.

    3) отпускать, освобождать

    (δεσμῶν, sc. τινα Hom.; ἐκ κατώρυχος στέγης τινα Soph.; τὸν αἴτιον Lys.)

    ὕπνος ἀνῆκέ με Hom., Plat.; — сон оставил меня, т.е. я проснулся;

    ὥς μιν ὅ οἶνος ἀνῆκε Her. — когда хмель вышел у него из головы;

    ἄνετέ με παράγοροι Soph. — перестаньте меня утешать;

    ἀ. τινὴ τὸν δασμόν Plut. — освобождать кого-л. от дани;

    ἀνειμένος Soph., Eur., Plat.; — несдержанный, разнузданный;

    τὸ ἀνειμένον εἴς и πρός τι Plut. — неудержимое влечение к чему-л.;

    θάνατόν τινι ἀ. Eur. — даровать кому-л. жизнь;

    ἀ. τέν πόλιν τῆς φρουρᾶς Plut. — вывести гарнизон из города;

    ἀ. κόμαν Eur., Plut.; — распускать волосы;

    πέπλοι ἀνειμένοι Eur. — распущенные одежды

    4) освобождать от запоров, т.е. открывать, отворять (πύλας Hom.; θύρετρα Eur.)
; снимать, вскрывать

     (σήμαντρα Eur.)

    5) med. обнажать (κόλπον Hom.)
; сдирать шкуру, обдирать

     (αἶγας Hom., λαγόνας Eur.)

    6) отпускать; ослаблять (τόξον Her.; ἡνίας τινί Plut.)
; перен. смягчать

     (λόγον Eur.; πόλεμον Thuc.)

    ἀνεὴς ἵππον Soph. — дав повод коню;

    εἰς τάχος ἀ. τοὺς ἵππους Xen. — пускать коней во весь опор;

    ἀ. φυλακάς Eur. и φυλακήν Thuc. — ослаблять бдительность;

    ἀ. τὸν δρόμον Plut. — замедлять продвижение;

    τὸ ἀνειμένον τῆς γνώμης Thuc. — упадок духа, уныние;

    ὅ νόμος ἀνεῖται Eur. — закон теряет силу;

    ὁρᾶν, ὅτῳ τρόπῳ μέ ἀνεθήσεται τὰ πράγματα Thuc. — следить, как бы дела не пришли в расстройство

    7) спускать с привязи, натравливать

     (τὰς κύνας Xen.)

    8) оставлять невозделанным

    ἀ. χώραν μηλοβότον Isocr. — превратить страну в пастбище

    9) культ. сохранять нетронутым, т.е. посвящать

     (τέμενος ἅπαν Thuc.; χωρίον τῷ θεῷ Plut.)

    ἄλσος ἀνειμένον Plat. — священная роща

    10) побуждать, заставлять

    (ἄοιδὸν ἀειδέμεναι, τινὰ Αἴγυπτόν δ΄ ἰέναι Hom.)

    11) разрешать, позволять, допускать

     (τινὰ πρός τι Her.; τὸ σῶμα ἐπὴ ῥᾳδιουργίαν Xen.)

    ἀ. ἑωυτὸν ἐς παιγνίην Her. — предаваться забавам;

    ἀνειμένος ἐς τὸ ἐλεύθερον Her. — предоставленный самому себе;

    ἀ. τρίχας αὔξεσθαι Her. — отращивать волосы;

    ποιεῖν τι ἀ. τινί Xen. и τινά Plat. — разрешать кому-л. делать что-л.;

    οἱ ἐς τέν πόλεμον ἀνειμένοι Her. — посвятившие себя военному делу;

    ὅ εἰς τὸ κέρδος λῆμ΄ ἔχων ἀνειμένον Eur. — своекорыстный человек

    12) слабеть, утихать, уменьшаться

     (οὐκ ἀνίει τὰ πνεύματα Her.; αἱ ἐπιθυμίαι ἄνείκασι Arst.)

    ὅ Κῦρος οὐδὲν μᾶλλον ἀνίει Xen. — Кир не унимался;

    αἱ τιμαὴ ἀνείκασι Dem. — цены упали;

    οὐκ ἀνίει ἐπιών Her. — он неотступно преследовал (противника);

    ἀ. τινός Thuc., Eur., Arph.; — прекращать что-л.

Древнегреческо-русский словарь > ανιημι
3 ἐλαύνω

ἐλαύνω, treiben; fut. ἐλάσω, Her. 1, 77; ἐλάσοντες Xen. An. 7, 7, 55; gew. att. ἐλῶ, ἐλᾷς, Ar. Ran. 203, ἐλᾶν, ἐλώντων, Xen. An. 1, 8, 10; bei Hom. ἐλόωσι, Od. 7, 319; aor. ἤλασα, poet. auch ἔλασσα, iterativ. ἐλάσασκεν Iliad. 2, 1991 perf. ἐλήλακα, ἐλήλαμαι, aor. ἠλάϑην, erst ganz spät ἠλάσϑην, wie ἐλήλασμαι, vgl. Piers. Moer. 13; ἐληλέδατο Od. 7, 86; ἠλήλαντο Hes. sc. 143. Sehr selten erscheint ein praes. ἐλάω, bei Dichtern, vgl. s. v. ἀπελαύνω; ob bei Homer in der Formel μάστιξεν δ' ἐλάαν, z. B. Odyss. 3, 484, ἐλάαν praes. oder futur. sei, kann zweifelhaft erscheinen; wahrscheinlich ist praes. Odyss. 15, 50 οὔ πως ἔστιν ἐπειγομένους περ ὁδοῖο νύκτα διὰ δνοφερὴν ἐλάαν; 3. plur. ἔλων, = ἔλαον, imperfect. oder aorist. 2, Iliad. 24, 696 Odyss. 4, 2; ἔλαε Apoll. Rh. 3, 872. – 1) treiben, in Bewegung setzen, von Hom. an überall, ἅρμα, ἵππους, ζεῦγος, Il. 5, 237 u. öfter, Her. 1, 59 Ar. Nubb. 69 Plat. Phaedr. 246 e; νῆα, Od. 16, 502, rudern; νηῦς ἐλαυνομένη, das fahrende Schiff, 13, 155; vgl. Ar. Equ. 1178; τριήρεις, Plat. Rep. III, 396 a; ἐλαύνειν ἐρετμοῖς, Ap. Rh. 2, 949; τὸν δρόμον Ar. Nubb. 25; ὁδόν D. Per. 586. Daher auch οἱ δ' ἐλόωσι γαλήνην, auf dem ruhigen Meere fahren, Od. 7, 319; πόντον ἐλάταις ἐλαύνειν, das Meer mit Rudern in Bewegung setzen, es befahren, Il. 7, 6; τὰ δ' ἕσπερα νῶτ' ἐλαύνει ϑερμᾷ φλογί Eur. El. 731. Von Flüssen, ῥόον ἐλαύνειν D. Per. 1090. – Häufig ohne acc. = fahren; εἰ γάρ κε – παρὲξ ἐλάσησϑα διώκων, sc. ἵππους, Il. 23, 344; μάστιξεν δ' ἐλάαν, er schwang die Geißel, um die Pferde anzutreiben, zu fahren, 5, 366; βῆ δ' ἐλάαν ἐπὶ κύματα, er ging, um dahinzufahren über die Wogen, Il. 13, 27; διὰ νύκτα ἐλᾶν, durch die Nacht fahren, Od. 15, 50; vom Seefahrer, 12, 124; παρὲξ τὴν νῆσον ἐλαύνειν, an der Insel vorbeifahren, 12, 276; οἱ ἐλαύνοντες, die Rudernden, 13, 22; vgl. Xen. Hell. 6, 2, 29. Auch vom Wagen selbst, τὰ ἅρματα εἰς τὰς τάξεις τῶν Ἑλλήνων ἐλῶντα καὶ διακόψοντα Xen. An. 1, 8, 10; – sc. ἵππον, reiten, Her. 1, 59; ἀναβὰς ἐπὶ τὸν ἵππον ἤλασε Xen. Cyr. 4, 1, 7; vgl. Ar. Pax 128; pass., vom Pferde, laufen, Xen. Cyr. 8, 6, 17; vgl. γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνομαι Aesch. Prom. 682; mit accusat. vom Reiten Odyss. 5, 371 ἀμφ' ἑνὶ δούρατι βαῖνε, κέληϑ' ὡς ἵππον ἐλαύνων; – στρατόν, στρατιήν, ein Heer in Bewegung setzen, es führen, Pind. Ol. 11, 69, Her 1, 176 u. öfter. Gew. ohne Zusatz, marschiren, anrücken, sowohl von dem Feldherrn, als vom Heere, Her. 1, 77; Xen. sehr oft u. andere Historiker. – 2) wegtreiben, wegführen; βοῦς Il. 1, 154 u. öfter; Xen. Hell. 4, 8, 18; so im med., Il. 1, 682 Od. 4, 637; Plat. Gorg. 484 b, wie λείαν ἐλάσασϑαι Plut. Rom. 23; – τοὺς ματραλοίας ἐκ δόμων Aesch. Eum. 201. 329; ἐκ γῆς Soph. O. R. 44, u. öfter; παῖδας γῆς ἐλᾶν Eur. Med. 70. – Bes. μύσος ἀφ' ἑστίας, entfernen, also = fühnen, Aesch. Ch. 961; vgl. Eum. 273; μίασμα χώρας Soph. O. R. 98; ἄγος ἐλαύνειν Thuc. 1, 126. 2, 13; φυγῇ ἀϊδίῳ ἐλαϑείς, in ewige Verbannung geschickt, Dion. Hal. 8, 1. – 3) in die Enge treiben, bedrängen. Hierher gehören vor Allem drei merkwürdige Homerische Stellen: Iliad. 13, 315 οἵ μιν ἄδην ἐλόωσι καὶ ἐσσύμενον πολέμοιο; 19, 423 οὐ λήξω πρὶν Τρῶας ἄδην ἐλάσαι πολέμοιο; Odyss. 5, 290 ἀλλ' ἔτι μέν μίν φημι ἄδην ἐλάαν κακότητος. Also ἄδην ἐλάαν τινά τινος, = Einen genügend bedrängen in Etwas, bei Etwas, mit Etwas, mit Elend, im Kampfe. Bei Iliad. 13, 315 giebt es folgendes Schol. aus Didymus: κατ' ἔνια τῶν ὑπομνημάτων (d. h. »nach der Behauptung einiger der von Aristarcheern verfaßten Commentare«, nicht etwa »nach dem Zeugniß einiger der von Aristarch selbst verfaßten Commentare«, »schrieb Aristarch«) οἵ μιν ἄδην ἐάσουσι, ὅἐστι κορέσουσιν. καὶ ἐπὶ τοῦ Ποσειδῶνος ( Odyss. 5, 290) »ἀλλ' ἔτι μέν μίν φημι ἄδην ἐλάαν κακότητος« διὰ τῶν δύο ΑΑ παρέκειτο (d. h. lag nach Angabe der betreffenden Aristarcheer dem Aristarch vor die var. lect.) ἑάαν. μαρτυρεῖ καὶ τὸ »ἄσειν ἐν Τροίῃ ταχέας κύνας (Iliad. 11, 818)«. οὕτως Αρίσταρχος (d. h. »das zunächst Vorhergehende«, wenn keine Lücke da ist, der Satz μαρτυρεῖ κτἑ., »sind Aristarchs eigene Worte«). Zu derselben Stelle Iliad. 13, 315 giebt es folgendes Schol. aus Aristonicus: ἡ διπλῆ, ὅτι Ζηνόδοτος ἀγνοήσας τὸ σημαινόμενον πεποίηκε καὶ ἐσσύμενον πολεμίζειν. ἔστι δὲ τὸ ἄδην ἐλόωσιν ἀντὶ τοῦ κορεσϑῆναι αὐτὸν ποιήσουσι τοῠ πολέμου, καίπερ προϑυμίαν ἔχοντα. Friedländer druckt dies ohne Aenderung u. Bemerkung ab. In der That folgt aus der Metalepsis κορεσϑῆναι ποιήσουσι nicht nothwendig, daß das ἄδην ἐλόωσιν verderbt und in ἄδην ἐάσουσι oder ἄδην ἑόωσι zu ändern sei, welches nach Aristonicus Aristarchs Lesart gewesen sei. Doch ist durch Didymus Bericht wohl unzweifelhaft nicht nur, daß es die mit ἄω »sättigen« zusammenhangenden Lesarten ἄδην ἐάσουσι oder ἄδην ἑόωσι Iliad. 13, 315, ἄδην ἑάαν oder ἄδην ἆσαι Iliad. 19, 423, ἄδην ἑάαν Odyss. 5, 290 gegeben habe, sondern auch, daß Aristarch diese Lesarten nicht unbedingt verwarf. Besonders wichtig ist die Vergleichung von Iliad. 19, 402 ἐπεί χ' ἑῶμεν πολέμοιο, wo es folgendes Schol. des Aristonicus giebt, welches Lehrs irrthümlich dem Herodian zuschreibt: (ἡ διπλῆ) ὅτι δασυντέον τὸ ἑῶμεν· ἔστι γὰρ ἄδην ἔχωμεν, κορεσϑῶμεν. Vgl. s. v. ἌΩ und Buttmann Lexilog. 2, 130 ff. – Χεὶρ ὀξείῃς ὀδύνῃσιν ἐλήλαται, wird gepeinigt, Il. 16, 518; ähnl. δαίμων, Ἀϑάνας μῆνις ἐλαύνει με, treibt mich umher, Soph. Ai. 499. 743; λύπῃ πᾶς ἐλή λαται κακῇ 268; κακοῖς Eur. Andr. 31; Plat. ὑπ' ἀνάγκης τε καὶ οἴστρου ἐλαύνεται Phaedr. 240 d, u. öfter; μή τι δαιμόνιον τὰ πράγματα ἐλαύνῃ Dem. 9, 54; Sp.; ἐλαύνεται τὴν ψυχὴν ἐρωτικῇ μανίᾳ Ael. H. A. 14, 18; geradezu = miß handeln, beschimpfen, καὶ ὑβρίζεσϑαι Dem. 18, 48, u. öfter. Auch unterjochen, Ἰωνίαν ἤλασε βίᾳ Aesch. Pers. 757. Woran sich die obscöne Bdtg = βινεῖν schließt, Ar. Eccl. 38; Plat. com. bei Ath. X, 456 a; vgl. Nicarch. 4 (XI, 73). – 4) schlagen, stoßen. Bei ἐλαύνειν in dieser Bedeutung kann im accusat. sowohl dasjenige stehn, womit man stößt oder schlägt, die Waffe, Iliad. 20, 259 ἐν σάκει ἤλασεν ἔγχος, als auch dasjenige, welchem der Stoß oder Schlag gilt, das Ziel, Iliad. 11, 109 Ἄντιφον παρὰ οὖς ἔλασε ξίφει. Im letzteren Falle unterscheidet nach Aristarchs Beobachtung Homer ἐλαύνειν genau von βάλλειν, gebraucht also ἐλαύνειν nie vom Wurfe, sondern nur vom Stoße oder Schlage im strengsten Sinne des Wortes, vom Angriff ἐκ χειρός, d. h. von solchem Angriffe, bei welchem man die Waffe nicht fahren läßt, wie bei'm Wurfe, sondern festhält. S. Scholl. Aristonic. Iliad. 11, 68 und Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 51-70, besonders p. 64 sq. Ausdrücklich entgegengesetzt werden βάλλειν und ἐλαύνειν einander Odyss. 17, 279 μή τίς σ' ἔκτοσϑε νοήσας ἢ βάλῃ ἢ ἐλάσῃ. Dem gemäß schrieb Aristarch Odyss. 5, 132. 7, 250 ἔλσας, nicht ἐλάσας, wie Zenodot, der die hier erörterte Regel nicht kannte, s. Scholl. Aristonic. Odyss. 5, 132 u. vgl. εἴλω. Iliad. 16, 467 also kann ὁ δὲ Πήδασον ἤλασεν ἵππον nicht Aristarchs Lesart sein; denn das Thier ward durch einen Wurf getroffen. Mit doppeltem accusat. des Zieles Iliad. 5, 80 τὸν Εὐρύπυλος ἔλασ' ὦμον φασγάνῳ ἀίξας; das Ziel und die Wunde bei einander im accusat. Odyss. 21, 219 οὐλήν, τήν ποτέ με σῦς ἤλασε λευκῷ ὀδόντι; – Odyss. 22, 94 χϑόνα δ' ἤλασε παντὶ μετώπῳ, von einem Fallenden; 5, 313 ἃς ἄρα μιν εἰπόντ' ἔλασεν μέγα κῦμα κατ' ἄκρης; – Odyss. 17, 237 ὁ δὲ μερμήριξεν Ὀδυσσεὺς ἠὲ μεταΐξας ῥοπάλῳ ἐκ ϑυμὸν ἕλοιτο, ἦ πρὸς γῆν ἐλάσειε κάρη ἀμφουδὶς ἀείρας. – Wenn die Waffe als Object im accus. bei ἐλαύνειν steht oder hinzugedacht werden muß, gebraucht Homer ἐλαύνειν auch vom Wurfe, Iliad. 17, 519 προΐει ἔγχος, καὶ βάλεν Ἀρήτοιο κατ' ἀσπίδα – · ἡ δ' οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διαπρὸ δὲ εἴσατο χαλκός, νειαίρῃ δ' ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν, verstehe τὸ ἔγχος, und passivisch Iliad. 5, 400 αὐτὰρ ὀιστὸς ὤμῳ ἔνι στιβαρῷ ἠλήλατο. – Vgl. noch Iliad. 2, 199. 4, 135. 5, 57. 584. 11, 68. 13, 614. – Den Homerischen Unterschied von ἐλαύνειν u. βάλλειν beobachteten die Folgenden keineswegs genau, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 66 sqq.; Pind. O. 10, 85 ἄκοντι ἔλασε σκοπόν; N. 10, 70 ἤλασε Λυγκεὺς ἐν πλευραῖσι χαλκόν; Lucian. ἐλαύνεται εἰς τὸν μηρόν, er wird am Schenkel verwundet; Apoll. Rhod. 2, 785 ἐ. χαμάδις ὀδόντας, herausschlagen; Euripid. Herc. fur. 351 κιϑάραν ἐλαύνων πλήκτρῳ. – 5) Wie unser treiben von Metallen; ἀσπίδα, einen Schild aus Erz treiben, Il. 12, 296; πτύχας 20, 270; εὐνὴ Ἡφαίστου χερσὶν ἐληλαμένη χρυσοῠ Mimnerm. bei Ath. XI, 470 b; σίδηρον λεπτῶς ἐληλαμένον Plut. Camill. 31, a. Sp. In dieser Bdtg »geschmiedet« ist vielleicht ἐληλάμενος accentuirt worden, vgl. Buttm. gr. Gr. I p. 444. Uebh. = hinziehen, in einer Richtung, τάφρον, τεῖχος, Il. 9, 349; σταυροὺς δ' ἐκτὸς ἔλασσε, stellte sie in einer Linie auf, Od. 14, 11; αὔλακα Hes. O. 441, wie Pind. P. 4, 228; κατὰ χέρσον ἐληλαμέναι περὶ πύργον Aesch. Pers. 852; ἠλακάτην διὰ μέσου ἐληλάσϑαι Plat. Rep. X, 616 e, mehr an die vorige Bdtg erinnernd; öfter Her., τεῖχος, αἱμασιάς, 1, 191. 6, 137; ἀμπελίδος ὄρχον Ar. Ach. 995. – Dah. = hervorbringen, erzeugen; ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετὰς ὁ μακρὸς αἰών Pind. N. 3, 71; κολῳόν, erregen, Il. 1, 575; ἐξ ὄσσων εἰς γαῖαν δάκρυ, hervortreiben, Eur. Suppl. 108. – 61 Wie es in 1) scheinbar intrans. steht, so braucht Plat. auch πόῤῥω σοφίας, φιλοσοφίας ἐλαύνειν, weit in der Weisheit vorschreiten, Crat. 410 e Gorg. 486 a; πρόσω τῆς πλεονεξίας Xen. Cyr. 1, 6, 39; ἐγγὺς μανιῶν ἐλαύνει, kommt dem Wahnsinn nahe, Eur. Heracl. 904; ἔξω ἐλ. τοῠ φρονεῖν, wahnsinnig sein, Bacch. 853; ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι Her. 2, 124; vgl. 5, 50; εἰς τοσοῦτον ἤλασε ἐπιμελείας D. L. 4, 67; Plut.; εἰς κόρον τινὸς ἐλαύνειν, es bis zur Uebersättigung in einer Sache treiben, Tyrt. 2, 10.

Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἐλαύνω
4 συμ-μετρέω

συμ-μετρέω, wonach abmessen, Etwas womit in ein gutes Verhältniß od. Ebenmaaß bringen, passend od. geschickt wozu machen, τί τινι, Sp. – Gew. im med., ὥραν συμμετρήσασϑαι, sich die Tageszeit berechnen, Her. 4, 158, wie ξυνεμετρήσαντο (sc. τὸ τεῖχος) ταῖς ἐπιβολαῖς τῶν πλίνϑων, Thuc. 3, 20; οὔτε πρὸς ἄλληλα συμμετροῦνται, Plat. Tim. 39 c; Sp., wie Pol., συμμετρεῖσϑαι πρὸς λόγον τὰ διανύσματα, 9, 15, 3; τὸν δρόμον, Philostr.; ἡ φύσις συνεμετρήσατο τὰς αἰσϑήσεις πρὸς τὰ αἰσϑητά, S. Emp. pyrrh. 1, 98; pass., Soph. O. R. 73, καί μ' ἦμαρ ἤδη ξυμμετρούμενον χρόνῳ λυπεῖ, τί πράσσει, d. i. wenn ich den Tag berechne; 963 καὶ τῷ μακρῷ γε συμμετρούμενος χρόνῳ ἔφϑιτο, er starb der langen Lebensdauer entsprechend, vor Alter, als Greis; οἷς ἐνευδαιμονῆσαί τε ὁ βίος ὁμοίως καὶ ἐντελευτῆσαι ξυνεμετρήϑη, Thuc. 2, 44.

Griechisch-deutsches Handwörterbuch > συμ-μετρέω
5 συμμετρέω

συμμετρ-έω,

A measure jointly or in company, Tab.Heracl.1.11, 2.10.

2 include in the reckoning, κόλπος, λίμνη, Agathem.5.24, 3.10 (both [voice] Pass.).

II measure or calculate by comparison, τὸ αἱρετώτερον Phld.Rh.2.11
S.:—[voice] Pass., to be so measured, Arist.Mech. 853b39; ἦμαρ ξυμμετρούμενον χρόνῳ this day measured by comparison with or calculated by the time of his absence, S.OT73; [ἔφθιτο].. μακρῷ συμμετρούμενος χρόνῳ he died in right measure with (i.e. having reached to) length of days, ib. 963: abs., οἷς ἐνευδαιμονῆσαί τε ὁ βίος καὶ ἐντελευτῆσαι ξυνεμετρήθη who had their life measured out.., Th. 2.44; πρὸς εὐωδίαν σ. αἱ τροφαί are calculated to produce, Thphr.CP 6.18.3; σ. πρὸς ἀνδρὸς πνεῦμα is calculated to suit it, D.H.Dem.43; σ. τινί Luc.Gall.27
; εἴς τι Philostr.Im.1.28
.

III [voice] Med., measure for oneself, συμμετρήσασθαι τὴν ὥρην τῆς ἡμέρης compute the exact time of day, Hdt.4.158; ξυνεμετρήσαντο [τὸ τεῖχος] ταῖς ἐπιβολαῖς τῶν πλίνθων calculated its height by counting the courses of bricks, Th.3.20; σ. πρὸς ἄλληλα Pl.Ti. 39c
; σ. τὴν δαπάνην, τὰς ἐφόδους, D.H.4.19, 7.10; τὰ διανύσματα Plb.9.15.3
; check measured quantities, PAmh.2.59.10 (ii B.C.).

IV limit, φιλοχρηματίαν Poll.4.39
:—[voice] Med., σ. τὸν δρόμον ἐς τὸ ἀνεκτόν τινι Philostr.Im.2.2
:—[voice] Pass., συμμεμετρημένον of limited size, Poll.3.88, cf. 9.24; τῇ τῶν λεπτῶν ἐδωδῇ -ηθείς limited to.., Iamb.VP3.13.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συμμετρέω
6 Πληιόνα

Πληῐόνα daughter of Ocean, wife of Atlas, mother of Pleiades. τρεχέτω δὲ μετὰ Πληϊόναν, ἅμα δ' αὐτῷ κύων(sc. ὠαρίων) fr. 74, cf. test., Et. Magn., 675. 34, λέγει δὲ Πίνδαρος περὶ τοῦ καταστερισμοῦ αὐτῶν, ὅτι τῆς Πληιόνης πορευομένης μετὰ τῶν θυγατρῶν κατὰ τὴν Βοιωτίαν, συναντῆσαι αὐτῇ ὠρίωνα· εἶτα ἐρασθεὶς ὥρμησε πρὸς τὸ ἁρπάσαι· τὴν δὲ φεύγουσαν μετὰ τῶν θυγατρῶν, ὠρίων ἐδίωκε· γενέσθαι δὲ αὐτῶν τὸν δρόμον πέντε ἔτη ἀδιάλειπτον· τὸν δὲ Δία, διὰ τὴν κακοπάθειαν αὐτῶν, οἱονεὶ μνήματα κατηστερίσθαι τὰς Πλειάδας φευγούσας τὸν ὠρίωνα ὅς ἐστιν ἐνιαυτός cf. Σ, N. 2.17c, καὶ ὅτε μὲν Πληιάδας καλεῖ πληθυντικῶς, ὅτε δὲ Πληιόνην ὡς μίαν.

Lexicon to Pindar > Πληιόνα
7 κατασύρω

κατασύρω [pron. full] [ῡ], [tense] aor. 1 κατέσῡρα (v. infr.):—[voice] Med., [tense] aor. 1

A κατεσϋράμην Pherecyd.158
J.:—[voice] Pass., [tense] aor. 2 κατεσύρην [ῠ] (v. infr.):—draw, pull down, Philum. ap. Aët.9.12 ([voice] Pass.): usu. with a notion of violence, τὰ [ἀεροπόρα] ἐκ τοῦ οὐρανοῦ D.C.Fr.30.4
: metaph., ἐπιθυμία κ. τὸν ἡνίοχον λογισμόν Ph.1.58
, cf. 1.627 ([voice] Pass.): esp. lay waste, ravage, τὰς [πόλιας] ὅσας πρότερον οὐ κατέσυραν Hdt.6.33
; κατὰ μὲν ἔσυραν Φάληρον, κατὰ δὲ.. πολλοὺς δήμους Id.5.81
; ὡς πλείστην τῆς χώρας Aen.Tact.16.8
, cf. Plb.1.56.3, al.

2 drag, carry off, λείαν Pherecyd.
l.c.; γυναῖκας Parth.19
; τινὰ πρὸς τὸν κριτήν Ev.Luc.12.58
: metaph., τινὰ εἰς ἐκμελῆ πολιτεύματα Phalar.Ep.93.1
.

3 sweep away, πελάγη κ. πόλεις Ph.2.142
:—[voice] Pass., metaph., σκολιὰ ῥεῖθρα ὑφ' ὧν οἱ πολλοὶ -σύρονται, ὡς τὰ λόγιά φησιν Orac.Chald.ap.Procl.in Ti. 3.326 D.; εἰς τὸ πλῆθος ὑπὸ τοῦ μερισμοῦ καὶ τῆς διαστάσεως τῶν ὄντων Id.in Prm.p.551
S., cf. Hierocl. in CA19p.461M.

b [voice] Pass., rush down, of rivers, etc., D.P.296, Alciphr.3.13, Gp.5.2.17.

4 drag out, οὐρανὸς.. δρόμον ἀΐδιον -σύρων Orac.Chald.ap.Dam.Pr. 284.

5 [voice] Pass., to be reduced, σωμάτων λοιμῷ -συρέντων Lib.Or.61.19
(v.l. συρέντων).

II draw down, launch, τὸ σκαφίδιον Alciphr.1.1
; τοὺς φελλοὺς κ. ὑφάλους, of a net, ibid.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατασύρω
8 τελέω

τελέω, [dialect] Ep. also [full] τελείω, both in Hom. (

A τελέοντες Od.3.262
, cf. 4.776, al., τελείει 6.234
, 23.161): [dialect] Ep. [tense] impf. τέλεον Il.23.373
, 768; ἐτέλειον 9.456
, 15.593; [dialect] Ion. τέλεσκον Call.Dian. 123
, Fr. 434; τελέεσκον Q.S.8.213
: [tense] fut. τελέσω Pi.N.4.43
, X.Cyr.8.6.3, ([etym.] δια-) Pl.R. 425e codd., D.21.66 codd. (- τελῶ Cobet in both places), PAvrom.2A9 (i B.C.); [dialect] Ep. also τελέω, Il.8.415, 12.59, Od.2.256, etc.; [dialect] Att. τελῶ S.El. 1435
, Ar.Ra. 173, Pl.Prt. 311b: [tense] aor. ([etym.] ἐ) τέλεσα Od.5.390
; [dialect] Ep. τέλεσσα and ἐτέλεσσα Il.246
, Il.12.222, 23.543, 559, al. (inf. τελέσσαι Pi.P.3.9
); [dialect] Att. ἐτέλεσα Th.4.78
, etc.: [tense] pf. τετέλεκα Pl.Ap. 20a
, ([etym.] δια-) D.18.203:—[voice] Med., [tense] fut. (v. infr.): [tense] aor. ἐτελεσάμην Id.38.18
, etc.; [tense] pf. τετέλεσμαι Inscr.Prien.11.34
(iii B.C.):—[voice] Pass., [dialect] Ep. [tense] impf. ἐτελείετο Il.1.5
: [tense] fut. τελεσθήσομαι Thphr.Char.16.12
; [tense] fut. [voice] Med. in this sense, τελεῖται A.Pr. 929
, Ag.68 (anap.), etc., τελέεσθαι Il.2.36
, τελεῖσθαι Od.23.284
; part. τελεόμενος Hdt.1.206
, τελεύμενος Id.3.134
: [tense] aor. ἐτελέσθην Od.4.663
, etc.; [dialect] Aeol. inf. τελέσθην Sapph. Supp.1.4
: [tense] pf. τετέλεσμαι Il.18.74
, etc.: [tense] plpf. τετέλεστο 19.242
: Cret. [tense] pf. part. τετελημένος GDI4963
; [dialect] Ion. [ per.] 3pl. [tense] pf. τετέληνται dub. in SIG 1024.22 (Myconus, iii/ii B.C.): ([etym.] τέλος):—fulfil, accomplish, execute, perform, freq. in Poets from Hom. downwds., less freq. in Prose (except in signfs. 11 and 111); τελέσαι ἔργον τε ἔπος τε Od.2.272
, cf. Il.1.108, 523, etc.; τ. φιλοτήσια ἔργα Od.11.246
; μ' ἔφαντο ἄξειν εἰς Ἰθάκην, οὐδ' ἐτέλεσσαν but did it not, 13.212; τ. ἀέθλους 3.262
; πόνον 23.250
; πύματον δρόμον Il.23.373
; ὁδόν Od.2.256
, Mimn. 11; sts. without ὁδόν, ἄτερ καμάτοιο τέλεσσαν ἤματι τῷ αὐτῷ καὶ ἀπήνυσαν οἴκαδ' ὀπίσσω Od.7.325
; ὁδῷ δὲ τὰ ξυντομώτατα ἐξ Ἀβδήρων ἐς Ἴστρον ἀνὴρ εὔζωνος ἑνδεκαταῖος τελεῖ Th.2.97
; ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐς Φάρσαλον ἐτέλεσε Id.4.78
; κίνδυνον τελέσσαι perform a dangerous feat, Epich.99; ἔργον S.El. 1399
; δίδυμα κακά A.Th. 782
(lyr.); προστάγματα Pl.Lg. 926a
, cf. d:—[voice] Pass., Hdt.1.206; καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστί, = τελεῖσθαι δύναται, Od.5.90, Il.14.196; τετέλεστο δὲ ἔργον 7.465
; αὐτίκ' ἔπειθ' ἅμα μῦθος ἔην, τετέλεστο δὲ ἔργον 'no sooner said than done', 19.242; ἐάνπερ ἐπὶ λόγῳ ἔργα τελῆται Pl. R. 389d
, cf. Plt. 288c; γραφὴ τῶν τετελεσμένων ἔργων PPetr.3p.340
(iii B.C.); τετέλεσται Ev.Jo.19.30
(cf. 28).

2 fulfil one's word, τ. ἔπος, μῦθον, ὑπόσχεσιν, Il.14.44, Od.4.776, 10.483; τελέω τὰ πάροιθεν ὑπέστην Il.23.20
; τελέσαι κότον, χόλον, glut one's fury, wrath, 1.82, 4.178: also, grant one the fulfilment or accomplishment of anything, τ. νόον τινί fulfil his wish, 23.149, cf. Od.22.51; τ. ἐέλδωρ Hes.Sc.36
; λιτάς A.Th. 627
(lyr.); κατάρας ib. 724 (lyr.); rarely c. inf., οὐδ' ἐτέλεσσε φέρων δόμεναι he succeeded not in.., Il.12.222 (cf. ἀνύω 1.6
):—[voice] Pass., to be fulfilled, 2.36, 330, al.: esp. [tense] pf. part., [μῦθος] τετελεσμένος ἐστί Il.1.388
, cf.h.Ven.26; elsewh. in Hom. only neut., τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται Il.1.212
, cf. 8.286, al.:—[voice] Med., τελέσασθαι δίκην bring a suit to issue, D.38.18, cf. 39.18 ([voice] Pass.).

3 grant in full, work out, ἀγαθόν τινι, ὅ τι φρεσὶν ᾗσι μενοινᾷ Od.2.34
; νόστον 15.112
; μόγις δ' ἐτέλεσσε Κρονίων 3.119
; τ. λυγρά 18.134
; γῆρας ἄρειον 23.286
; κακὰ κήδεα τ. τινί Il.18.8
, cf. Od.4.699, 18.389, S. Ant.3; θεῶν τελεσάντων (sc. αὐτό) Pi.P.10.49; εὖ τελεῖ θεός A. Th. 35
.

4 ὅρκια τελεῖν make an oath effective, Il.7.69: later, execute a legal document, δημόσιος χρηματισμὸς τετελεσμένος δι' ἐπιτηρητῶν ἀγορανομίας Mitteis Chr.200.10 (iii A.D.), cf. POxy.290.22 (i A.D.), etc.

5 bring to fulfilment or perfection, ἀρετὰν.. πεπρωμέναν τελέσει Pi.N.4.43
; τ. τινά bless him with perfect happiness, Id.I.6(5).46 (dub.); so τετελεσμένον ἐσλόν Id.N.9.6
; τελεσθεὶς ὄλβος A.Ag. 751
(lyr.): also, bring a child to maturity, bring it to the birth, E.Ba. 100 (lyr.).

b with an Adj. added, ἅπαντας ἡ παίδευσις ἡμέρους τελεῖ makes perfectly gentle, Men.Mon.41.

6 bring to an end, finish, end,
ἐξ ἀγαθοῦ γὰρ ἀρξάμενος τελέω τὸν λόγον εἰς ἀγαθόν
Lyr.Alex. Adesp.
21.2
.

7 of Time, ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ.. τέλεσ' Ἠώς Od.5.390
; βίον τ. Simon.36, S.Ant. 1114; πολλοὺς τρόχους ἡλίου ib. 1065; τελευτὴν τοῦ βίου Id.Tr.79
; also τ. νοῦσον come to the end of it, Hes. Th. 799:—[voice] Pass., περὶ δ' ἤματα μακρὰ τελέσθη Od.10.470
, cf. Hes. Th.59; τετελεσμένον εἰς ἐνιαυτόν ib. 795; ἐν τοῖς ἔτεσι τοῖς δὶς ἑπτὰ τετελ. Arist.HA 581a14, cf. Metaph. 994a26; of men, come to one's end, οἴμοι.. δεσπότου τελουμένου A.Ch. 875
(s. v.l.).

8 sts. intr., like the [voice] Pass., come to an end, be fulfilled, turn out, οὐ γὰρ οἶδ' ὅπῃ τελεῖ ib. 1021, cf. Pers. 225 (troch.), S.El. 1417 (lyr.): later = τελέθω, to be, φύσει τελῶν μνησίκακος Tz.H.2.83
, al.

II pay what one owes, what is due, λιπαρὰς τελέουσι θέμιστας Il.9.156
, 298 (unless this means ' will administer good laws'); νῆας.. αἵ κεν τελέοιεν ἕκαστα ἄστε' ἐπ' ἀνθρώπων ἱκνεύμεναι bring supplies of everything, Od. 9.127: generally, pay, present, δῶρα, δωτίνην, Il.9.598, Od.11.352; μισθόν Il.21.457
, Eup.4; ἀργύριον Pl.Ly. 208b
; ἀργύριον.. μισθόν Id.Prt. 311d
; δύο δραχμὰς μισθόν Ar.Ra. 173
: metaph., τ. ὕμνον Pi.P. 1.79
, 2.13; τ. ψυχὰν Ἀΐδᾳ, i.e. die, Id.I.1.68.

b esp. pay tax, duty, toll, φόρον Pl.Alc.1.123a
; τὰ τέλη Cratin.Jun.9.5
, Arist.Ath. 55.3, cf. Pl.Lg. 847b; τ. μετοίκιον pay the tax of a μέτοικος, ib. 850b; ἱππάδα Is.7.39
; θητικόν Arist.Ath.7.4
, Lex ap. D.43.54; ξενικά D.57.34
; συντάξεις Aeschin.3.91
; freq. in Papyri, οἱ τελοῦντες τὰ καθήκοντα εἰς τὸ βασιλικόν PTeb.5.174
(ii B.C.), etc.; τ. σῖτον pay one's contribution of corn, X.HG5.3.21: abs., pay tax, IG12.1.2,3, Hdt.2.109:—[voice] Pass., of money, etc., to be paid, Id.9.93; of persons, to be in receipt of rent, χώραν ἀτέλεστον ἔχουσιν αὐτοὶ τετελεσμένοι D. Prooem.55
.

2 lay out, spend, χρήματα μεγάλα Hdt.3.137
, Pl. Ap. 20a, cf. X.Cyr.8.1.13:—[voice] Pass., to be spent or expended, Hdt.2.125; ἐς τὸ δεῖπνον τετρακόσια τάλαντα τετελεσμένα laid out upon the dinner, Id.7.118; ἕνδεκα μυριάδας μεδίμνων τελεομένας ἐπ' ἡμέρῃ ἑκάστῃ ib. 187, cf. Pl.Lg. 955e.

b consume, eat (cf. ἀναλίσκω 1.3
), [σιτία] μέτρια τελεύμενα Hp.Aff.47
, cf. 26,43,44.

3 since, in many Greek cities, the citizens were distributed into classes acc. to their taxable property, τ. εἴς τινας meant to belong to a class, to be reckoned among, τ. ἐς Ἕλληνας, ἐς Βοιωτούς, belong to the Greeks, the Boeotians, Hdt.2.51, 6.108; εἰς ἀστοὺς τ. become a citizen, S.OT 222; εἰς ἄνδρας τ. come to man's estate, Pl.Lg. 923e; εἰς γυναῖκας ἐξ ἀνδρὸς τ. become a woman instead of a man, E.Ba. 822; ἕκαστος ἡμῶν ὑπό τινα τελεῖ δαίμονα ὃς πάσης ἡμῶν τῆς ζωῆς ἐπάρχει belongs.., Herm. in Phdr.p.93 A.

4 from the last sense perh. may be expld. the phrase, κοῖός τις δοκέοι ἀνὴρ εἶναι πρὸς τὸν πατέρα τελέσαι to compare with his father, Hdt.3.34 ( τελέσαι om. cod. E, secl. Hude).

III initiate in the mysteries, τινα Pl.Euthd. 277d; τῇ μητρὶ τελούσῃ τὰς βίβλους ἀναγιγνώσκειν D.18.259
; τυμπανίζειν καὶ τ. Plu.2.60a; τ. τῷ Διονύσῳ Milet.6.23
:—[voice] Pass., to have oneself initiated, Ar.Nu. 258; τετελεσμένος Pl.Phd. 69c
, Berl.Sitzb.1927.169 ([place name] Cyrene), etc.; ἐτέλεις, ἐγὼ δ' ἐτελούμην D.18.265
; Διονύσῳ τελεσθῆναι to be consecrated to Dionysus, initiated in his mysteries, Hdt.4.79; ὀργίοισι Hp. Lex5
, cf. X.Smp.1.10: c. acc., Βακχεῖ' ἐτελέσθη Ar.Ra. 357
(anap.); τελέους τελετὰς τελούμενος Pl.Phdr. 249c
, cf. 250b; also τ. μεγάλοισι τέλεσι Id.R. 560e
.

b in Magic, endow a thing with potency, consecrate it, PMag.Par.1.1744, PMag.Lond.46.242, 121.590, Sch.Ar.Pl. 884.

c enchant, Παλλάδιον τετελεσμένον Eust.ad D.P.620.

2 metaph., τελεσθῆναι στρατηγός to be formally appointed general, D. 13.19; τετελεσμένος σωφροσύνῃ a votary of temperance, X.Oec.21.12.

3 also of sacred rites, perform, ἱερά E.Ba. 485
, cf. IT 464 (anap.); θυσίαν τοῖς θεοῖς D.S.4.34
, cf. Plu.Thes.16; ὄργια IG14.1183
([place name] Rome), Paus.4.14.1; γάμον, γάμους, Call.Ap.14, Lyc. 1387:— [voice] Pass., Pl.Lg. 775a.

4 [voice] Pass., of women, to be married, GDI3721.5,9 ([place name] Cos).

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τελέω
9 τελέω

τελέω, ep. τελείω, fut. τελέσω, ep. τελέσσω, att. τελῶ, Plat. Prot. 311 b, vgl. Il. 8, 415, u. so auch τελεύμενα bei Her. 3, 134 zu nehmen; pass. τετέλεσμαι u. s. w.; – 1) vollenden, vollbringen, vollführen, ins Werk richten, in Erfüllung gehen lassen, was man versprochen hat, das Gebet, den Wunsch u. dgl.; πύματον δρόμον τέλεον ἵπποι, Il. 23, 373. 768, wie Soph. El. 716; ἀέϑλους, Od. 3, 262; Hes. Th. 951. 994; ἦμαρ, Od. 5, 390. 9, 76; τελέωμεν μῦϑον, 4, 776, das Wort od. Versprechen erfüllen, wie πάντα γὰρ ἤδη τοι τελέω, τὰ πάροιϑεν ὑπέστην, Il. 23, 20; vgl. 21, 457; Od. 4, 699 u. öfter; ὑπόσχεσιν, 10, 483; ἔπος, Il. 14, 44. 23, 543 Od. 20, 236; νόον, Einem seinen Wunsch erfüllen, Il. 23, 149; τινί τι, Einem Etwas gewähren, verleihen, 9, 157. 23, 559 Od. 22, 51; auch τελέσαι κότον, χόλον, den Groll, Zorn ausführen, sättigen, befriedigen, Il. 1, 82. 4, 178; ὅρκια τελεῖν, = ὅρκον τελευτᾶν, den Schwur gültig machen, in Kraft treten lassen, 7, 69; ἐέλδωρ, Hes. Sc. 36; c. inf., οὐδ' ἐτέλεσσε φέρων δόμεναι τεκέεσσιν, Il. 12, 222, er führte es nicht aus, es seinen Jungen zu bringen; übh. bewirken, bereiten, ἀγαϑόν, Od. 2, 34; γῆρας ἄρειον, 23, 286; κακόν τινι, Il. 18, 389; λυγρά, Od. 18, 134, κακὰ κήδεα, Il. 18, 9. Eben so pass. vollendet, erfüllt werden, in Erfüllung gehen, geschehen; ἤματα μακρὰ τελέσϑη, Od. 10, 470. 19, 153; Hes. Th. 59; τὰ δἢ νῦν πάντα τελεῖται, Il. 2, 330 u. oft; ἅ ῥ' οὐ τελέεσϑαι ἔμελλον, 2, 36, was nicht in Erfüllung gehen sollte; ὦ γέρον, οὔπω τοῠτο ἔπος τελέεσϑαι ὀΐω, Od. 3, 226, wie ὧδε γὰρ ἡμέτερόν γε νόον τελέεσϑαι ὀΐω, 22, 215; ἦ μέγα ἔργον ὑπερφιάλως τετέλεσται Τηλεμάχῳ, ὁδὸς ἥδε, er hat ein großes Werk ausgeführt; oft in der Vrbdg ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται; im masc. nur Il. 1, 388 H. h. Ven. 26; τελεύμενόν ἐστι, Her. 1, 206; αὐτίκ' ἔπειϑ' ἅμα μῦϑος ἔην, τετέλεστο δὲ ἔργον, Il. 19, 242, gesagt, gethan; χρησϑὲν τέλεσσεν, Pind. Ol. 2, 40, erfüllte die Weissagung; τελεῖ κούφαν κτίσιν, 13, 83; πεπρωμέναν τελέσει ἀρετάν, N. 4, 43; ἐτέλεσσεν βασιλεῦσιν ὕμνον, P. 2, 13; πρὶν τελέσσαι σὺν Εἰλειϑυίᾳ, 3, 9, d. i. ehe sie geboren; νεκρῶν τελεσϑέντων, Ol. 6, 15; δεσπότου τελουμένου, da der Herr getödtet worden, Aesch. Ch. 862, wie es später mit u. ohne βίον »das Leben beschließen«, »sterben« heißt. – In allen diesen Beziehungen auch bei den Tragg.: ψευδηγορεῖν γὰρ οὐκ ἐπίσταται στόμα τὸ Δῖον, ἀλλὰ πᾶν ἔπος τελεῖ, Aesch. Prom. 1035; τὰς ἐμὰς εὐχὰς τέλει, Ag. 947; τελέσαι τὰς κατάρας, Spt. 706; ἔξεστι γάρ μοι μὴ λέγειν ἃ μὴ τελῶ, Eum. 859; βίον, τελευτὴν βίου, Soph. Trach. 79; ὡς τελεσϑῆναι χρεὼν τὰ μαντεῖα, 173; ausführen, τοὔργον, El. 1391; ὑμῖν δὲ ταῦτα πάντ' ἐπισκήπτω τελεῖν, O. R. 252, vgl. Tr. 285; ἐπαίνο υ τεύξεται, ἐὰν μόνον τὸ ταχϑὲν εὖ τολμᾷ τελεῖν, Ai. 524; ἱερά (s. τέλος u. τελετή), Eur. Bacch. 485; πάντα ἤδη τετέλεσται βασιλεῠσι, Alc. 130; τὰ δοκηϑέντ' οὐκ ἐτελέσϑη, Med. 1417; u. in Prosa, τὰ προςτάγματα τελεῖν, Plat. Legg. XI, 926 a, u. öfter, wie Folgde überall. – 2) eine bestimmte Abgabe, einen Tribut erlegen, bezahlen, zollen; ϑέμιστας, Il. 9, 156. 298; darbringen, geben, δῶρα, δωτίνην, 9, 598 Od. 11, 352; gew. aber mit der Nebenbdtg, daß man zu der Gabe verpflichtet ist; in Athen von allen Abgaben an den Staat, Zöllen u. dgl., τελεῖν τὸ ἱππικόν, τὸ ϑητικόν ( Dem. 43, 54), τὸ ξενικόν ( Dem. 57, 34), die Abgabe des ϑής, ξένος entrichten, s. Böckh's Ath. Staatshaush. II p. 36; μισϑόν, Ar. Ran. 173, wie Plat. Prot. 311 c; ὃν φόρον τελοῠσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι τοῖς βασιλεῦσι, Alc. I, 123 a; μετοίκιον, Legg. VIII, 850 b; ὃς τετέλεκε χρήματα σοφισταῖς πλείω ἤ, Apol. 20 a; ἐνοίκιον, Plut. Sull. 1; übh. ausgeben, aufwenden, εἰς τὸ δεῖπνον τετρακόσια τάλαντα τετελεσμένα, Her. 7, 118; πολλὰ εἴς τι, Xen. Cyr. 8, 1, 13. – Pass. sich bezahlen lassen, Dem. prooem. 55. – Weil in Athen die sämmtlichen Bürger nach ihrem Vermögen in Klassen getheilt waren und danach ihre Steuern u. Abgaben entrichteten, hieß τελεῖν εἰς ἱππάδα oder εἰς ἱππέας, zur Ritterschaft steuern, so viel wie dem Vermögen nach zum Ritterstande gehören u. danach die Abgaben entrichten; oft bei Sp., wie Plut.; auch τελεῖν τὴν ἱππάδα, Sol. 18; vgl. Isae. 7, 39. – Dah. allgemein, τελεῖν εἴς τι, εἰς τάξιν τινά, wozu gehören, zu einer Klasse gezählt werden, ἐς Βοιωτοὺς τελέειν, zu den Böotern gehören, Her. 6, 108; u. dah. ist auch die ungewöhnl. Vrbdg zu erkl. κοῖός τις δοκέοι ἀνὴρ εἶναι πρὸς τὸν πατέρα τελέσαι Κῠρον, 3, 34, um ihn mit seinem Vater Kyros zu vergleichen; ὕστερος γὰρ ἀστὸς εἰς ἀστοὺς τελῶ, Soph. O. R. 222; τί δὴ τόδ' εἰς γυναῖκας ἐξ ἀνδρὸς τελῶ, Eur. Bacch. 820; πρὶν εἰς ἄνδρας δυνατὸς εἶναι τελεῖν, Plat. Legg. XI, 923 e, Sp.; Plut. sagt auch τοὺς ἐν συγκλήτῳ τελοῠντας, Romul. 13. – 3) weihen, einweihen, bes. in die Mysterien, wahrscheinlich nicht etwa diese als das Höchste, od. dem Menschen die wahre Vollendung Gebende betrachtet, sondern von 2: zu den Eingeweihten rechnen (vgl. τέλος); Διονύσῳ Βακχείῳ τελεσϑῆναι, Her. 4, 79; Ar. Ran. 257 Nubb. 259; Plat. Euthyd. 277 d; τελούμενος μεγάλοισι τέλεσι, Rep. VIII, 560 e, u. sonst; Dem. u. A.; τετελεσμένος ϑεῷ, einem Gotte geweiht, Xen. Conv. 1, 10; auch übertr., τετελεσμένος σωφροσύνῃ, Oec. 21, 12; dah. auch wozu ernennen, erwählen, τελεσϑῆναι ἐκαστος στρατηγὸς σπουδάζων, Dem. 13, 19. – 4) intr., wie τελευτάω, in Erfüllung gehen, τάχ' εἰσόμεσϑα τἀπίσημ' ὅπη τελεῖ, Aesch. Spt. 641; Ch. 1017 Pers. 221; τελοῦσ' ἀραί, Soph. El. 1409. – Auch τελεῖν εἰς πόλιν, γῆν, nach einem Orte hingelangen, wobei man ὁδόν oder πλοῦν u. dgl. ergänzen kann, eigtl. den Weg nach einem Orte vollenden, Eur. Suppl. 1142; ἐς Φάρσαλον ἐτέλεσε, Thuc. 4, 78, vgl. 2, 97; ἐπὶ τὸ τέρμα, Luc. Tim. 20, vgl. Tex. 52. S. Schäf. melet. p. 94 u. ἀνύω.

Griechisch-deutsches Handwörterbuch > τελέω
10 ἐν

ἐν (in crasis

1
κἀν I. 4.25
, I. 6.59 coni., but
καὶ ἐν P. 9.40
: repeated 13 times O. 2.43, O. 6.55, I. 5.30 etc.: follows noun governed 7 times O. 13.44, P. 9.69, Παρθ. 2. 7, etc.: governs only the second of two nouns P. 4.130, O. 7.12:
ἐνί P. 6.18
, Θρ. 7. 3, fr. 163: joined with
ἐπὶ N. 5.2
,
παρά N. 9.34
) A prep. c. dat.

1 of time.

a of point of time, in, at, on δεῖ σάμερον
ἐλθεῖν ἐν ὥρᾳ O. 6.28

κυρίῳ δ' ἐν μηνὶ πέμποισ ἀμφιπόλους O. 6.32

νῦν ἐν καὶ τελευτᾷ O. 7.26
[ κἀν (Mosch.: ἐν καὶ codd. vulgo: καὶ cod. unus) P. 1.35] ἀλλ' ἐν ἕκτᾳ (sc. ἁμέρᾳ) P. 4.132
τὰν πολυξέναν ἐν ἱερομηνίᾳ Νεμεάδι ἵκεο Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν N. 3.2

νιν ἐρειδόμενον ναυαγίαις ἐξ ἀμετρήτας ἁλὸς ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ I. 1.37

τοῖσιν ἐν δυθμαῖσιν αὐγᾶν φλὸξ ἀνατελλομένα συνεχὲς παννυχίζει I. 4.65
“ ἐν διχομηνίδεσσιν δὲ ἑσπέραις ἐρατὸν λύοι κεν χαλινὸν ὑφ' ἥρωι παρθενίας” I. 8.44
ἐν ζαθέῳ με δέξαι χρόνῳ Pae. 6.5

ἀγῶνα Λοξίᾳ καταβάντεὐρὺν ἐν θεῶν ξενίᾳ Pae. 6.61

τῷδ' ἐν ἄματι τερπνῷ Pae. 15.1
Ψμέναιον, ὃν ἐν γάμοισι χροιζόμενον [Μοῖρα] σύμπρωτον λάβεν (Welcker: ἐργάμοισι cod.) Θρ. 3.. ἦν διακρῖναι ἰδόντ' λτ;οὐγτ; πολλὸς ἐν καιρῷ χρόνος” fr. 168. 6.

b during, within, in the course of
ἐν ἁμέρᾳ O. 1.6

ἐν παντὶ χρόνῳ O. 6.36

ἐν χειμερίᾳ νυκτὶ O. 6.100

ἐν δὲ μιᾷ μοίρᾳ χρόνου O. 7.94

ἐν μικρῷ χρόνῳ O. 12.12

ἐν ὄρφναῖσι P. 1.23

ἐν δ' αὖτε χρόνῳ P. 3.96

ἐν δαιτὸς δὲ μοίρᾳ P. 4.127

ἀθρόαις πέντε νύκτεσσιν ἔν θ' ἁμέραις P. 4.130
[ ἐνχρόνῳ (Chaeris: ἄν codd.) P.4. 258]
ἐν δὲ χρόνῳ P. 4.291
, P. 8.15
ἐν δ' ὀλίγῳ βροτῶν τὸ τερπνὸν αὔξεται P. 8.92

τέκε ἐν μόναις ὠδῖσιν Ἀλκμήνα διδύμων κρατησίμαχον σθένος υἱῶν P. 9.85

ἕποιτο μοῖρα καὶ ὑστέραισιν ἐν ἁμέραις P. 10.18

ἐν περισθενεῖ μαλαχθεὶς παγκρατίου στόλῳ N. 3.16

ἐν δὲ πείρᾳ τέλος διαφαίνεται ὧν τις ἐξοχώτερος γένηται N. 3.70

ἀπάλαιστος ἐν λόγῳ ἕλκειν N. 4.94

ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσις ἐν παντὶ γλυκεῖα ἔργῳ N. 7.52
ἦ τιν' ἄγλωσσον μὲν ἦτορ δ ἄλκιμον, λάθα κατέχει ἐν λυγρῷ νείκει (Hermann e Σ: κατέχει τε, κατέχειν codd.) N. 8.25 ἐν πολυφθόροις ἁμέραις (Boeckh: πολυφθόροις ἐν codd.) N. 8.31 χαίρω δὲ πρόσφορον ἐν μὲν ἔργῳ κόμπον ἱείς N.8.49. codd.) ἐν πολέμῳ N. 9.36. ἐν ἁλικίᾳ πρώτᾳ N.9.42. ἐν τελεταῖς δὶς Ἀθαναίων
μιν ὀμφαὶ κώμασαν N. 10.34

φθιμένου Κάστορος ἐν πολέμῳ N. 10.59
“ παῦροι δ' ἐν πόνῳ πιστοὶ βροτῶν καμάτου μεταλαμβάνειν” N. 10.78
ἐν δὲ χειμῶνι πλέων I. 2.42

ἀλλ' ἁμέρᾳ γὰρ ἐν μιᾷ I. 4.16

ὀψίᾳ ἐν νυκτὶ I. 4.36

τόλμᾳ γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ I. 4.47
καὶ νῦν ἐν Ἄρει μαρτυρήσαι κεν πόλις Αἴαντος ὀρθωθεῖσα ναύταις ἐν πολυφθόρῳ Σαλαμὶς Διὸς ὄμβρῳ (bis) I. 5.48—9. “Αἴαντα, λαῶν ἐν πόνοις ἔκπαγλον Ἐνυαλίου” I. 6.54 ἐν χρόνῳ δ' ἔγεντ Ἀπόλλων fr. 33b = fr. 147 Schr.
ἄστρον ὑπέρτατον ἐν ἁμέρᾳ κλεπτόμενον Pae. 9.3
]βαρβιτίξαι θυμὸν ἀμβλὺν ὄντα καὶ φωνὰν ἐν οἴνῳ[ fr. 124d. ἐν δείπνοισι Λυδῶν ψαλμὸν ἀντίφθογγον ὑψηλᾶς ἀκούων πακτίδος fr. 125. 2. μηδ' ἀμαύρου τέρψιν ἐν βίῳ fr. 126. 1. ἀτὰρ εὑδόντεσσιν ἐν πολλοῖς ὀνείροις δείκνυσι τερπνῶν ἐφέρποισαν χαλεπῶν τε κρίσιν fr. 131b. 3. πενταετηρὶς ἑορτὰ ἐν ᾆ πρῶτον εὐνάσθην fr. 193.

c in the space of
πολλῶν πείρατα συντανύσαις ἐν βραχεῖ P. 1.82

βάματι δ' ἐν πρώτῳ κιχὼν παῖδ P. 3.43
τὸν Ἀργείων τρόπον εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις (Heyne: που κἐν, πα κ' ἐν codd.) I. 6.59

d phrases τὸν ἅπαντα χρόνον ἐν σχερῷ ἡσυχίαν καμάτων μεγάλων ποινὰν λαχόντ (ἐν om. codd.: supp. Hermann: ἐνσχερώ Dindorf: in a line, uninterruptedly) N. 1.69 ἐν σχερῷ δ' οὔτ ὦν μέλαιναι καρπὸν ἔδωκαν ἄρουραι ( ἐνσχερὼ Heyne) N. 11.39 ἑκατόμπεδοι ἐν σχερῷ κέλευθοι ( ἐνσχερὼ Fr. Portus i. e. 100 feet broad without interruption) I. 6.22 ὥστ' ἐν τάχει τινὰ Νηρείδων πράξειν ἄκοιτιν soon N. 5.35 [ ἀλλ' ἐν ἀμείβοντι (Musur.: ἐναμείβοντι codd.) N. 11.42]

2 of place.

a ἐν Πέλοπος ἀποικίᾳ. O. 1.24
ἐν βάσσαις Κρονίου Πέλοπος O. 3.23

ἐν Πίσᾳ O. 6.5

ἐν Ὀλυμπίᾳ O. 6.26

ἐν Ὀλυμπιάδι O. 10.16

ἐν Πίσᾳ O. 10.43

ἐν Ὀλυμπίοισί τε καὶ βαθυκόλπου Γᾶς ἀέθλοις ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοις P. 9.101

ἐν δὲ Πυθῶνι O. 2.39

ἐν Δελφοῖσιν O. 13.43

Πυθιάδος δ' ἐν δρόμῳ P. 1.32

ἐν δ' ἄρα μηλοδόκῳ Πυθῶνι P. 3.27

ἐν πολυχρύσῳ Ἀπολλωνίᾳ τετείχισται νάπᾳ P. 6.8

Κρισαίαις ἐνὶ πτυχαῖς P. 6.18

Πυθῶνος ἐν γυάλοις P. 8.63

ἐν Πυθιάδι P. 8.84

ἐν Πυθῶνι ἀγαθέᾳ P. 9.71

ἀγῶνί τε Κίρρας, ἐν τῷ Θρασυδᾷος ἔμνασεν P. 11.13

ἐν ἀφνεαῖς ἀρούραισι Πυλάδα νικῶν P. 11.15

Καφισίδος ἐν τεμένει P. 12.27

ἐν Πυθίοισί τε νικᾶν N. 2.9

ἐν ἀγαθέᾳ Πυθῶνι N. 6.34

ἐν Πυθίοισι δὲ δαπέδοις κεῖται N. 7.34

ἐν Πυθῶνι πειρᾶσθαι καὶ Ὀλυμπίᾳ ἀέθλων N. 11.23

ἐν Κρίσᾳ I. 2.18

χόρτοις ἐν λέοντος O. 13.44

Νεμεαίου ἐν πολυυμνήτῳ Διὸς ἄλσει N. 2.5

ἐν Νεμέᾳ N. 2.23

ἐν βαθυπεδίῳ Νεμέᾳ N. 3.18

κοίλᾳ λέοντος ἐν βαθυστέρνου νάπᾳ I. 3.12

ἐν Νεμέᾳ I. 6.3
“θηρός, ὃν πάμπρωτον ἀέθλων κτεῖνά ποτἐν Νεμέᾳ” I. 6.48
κλεινᾷ τἐν Ἰσθμῷ O. 7.81

ἐν Κορίνθου πύλαις O. 9.86

ἐν Ἰσθμιάδεσσιν O. 13.33

ἐν δἀμφιάλοισι Ποτειδᾶνος τεθμοῖσιν O. 13.40

ἐν ἐσλοῦ Πέλοπος πτυχαῖς N. 2.21

Ὀρσοτριαίνα ἐν ἀγῶνι βαρυκτύπου N. 4.87

ἐν ἀμφικτιόνων ταυροφόνῳ τριετηρίδι N. 6.39

τρὶς μὲν' ἐν πόντοιο πύλαισι λαχών N. 10.27

Κορίνθου τἐν μυχοῖς N. 10.42

ἐν βάσσαισιν Ἰσθμοῦ I. 3.11

ἐν Ἰσθμῷ διπλόα θάλλοισἀρετά I. 5.17
cf. ( Κόρινθον)
ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει O. 13.6

ἐν ἄστει Πειράνας O. 13.61

ἐν Θήβαισι O. 6.16

τά τἐν Ἀρκαδίᾳ ἔργα καὶ Θήβαις O. 7.84

ἐν Θήβαις O. 13.107

ἐν ἑπταπύλοις Θήβαις P. 3.90
, P. 8.39 “ ἐν Κάδμου πύλαις” P. 8.47
Θήβαις τ' ἐν ἑπταπύλοις N. 4.19

ἐν Θήβαις N. 10.8

ἐν μὲν Αἰτωλῶν θυσίαισι φαενναῖς Οἰνείδαι κρατεροί, ἐν δὲ Θήβαις ἱπποσόας Ἰόλαος γέρας ἔχει, Περσεὺς δ' ἐν Ἄργει I. 5.30
—3.
ἐν ἑπταπύλοισι Θήβαις I. 8.16
ἐ]ν ἑπταπύλοισι —[ (sc. Θήβαις) fr. 169. 47.
κρανααῖς ἐν Ἀθάναις O. 7.82

ἐν Ἀθάναις O. 9.88

κρανααῖς ἐν Ἀθάναισι O. 13.38
, N. 8.11
ταῖς λιπαραῖς ἐν Ἀθάναις I. 2.20
ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν ἔν τ' Ἀδραστείοις ἀέθλοις (Boeckh: κεἰν, κἠν codd.) I. 4.25 ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις οἰχνεῖτε fr. 75. 4.
ἐν Σικελίᾳ O. 1.12

ἐν Ἄργει O. 7.83

ἐν Μεγάροισιν O. 7.86

ἐν Μαραθῶνι O. 9.89

ἐν Σπάρτᾳ P. 1.77

ἐν Φθίᾳ P. 3.101
“ ἐν δὲ Νάξῳ” P. 4.88
Λακεδαίμονι ἐν Ἄργει τε καὶ ζαθέᾳ Πύλῳ P. 5.70
ἐν Μεγάροις (ἐν secl. byz.) P. 8.78
ἐν Ἄργει P. 9.112

τῶν δἐν Ἑλλάδι τερπνῶν P. 10.19

κλυταῖς ἐν Ἀμύκλαις P. 11.32
ἄειδ' ἐν Παλίῳ (Pauw: ἀείδει Παλίῳ codd.) N. 5.22
ἐν Τροίᾳ N. 2.14

ποντίᾳ ἔν ποτε Κύπρῳ N. 8.18

ἐν Κέῳ ἀμφιρύτᾳ I. 1.8

ἐν Φυλάκᾳ I. 1.59

ἀλλ' ἐν Οἰνώνᾳ I. 5.34

ἐν Ἐπιδαύρῳ I. 8.68
]ν ἐν Ἄργει μεγάλῳ[ Δ. 1.. ἐν Ἀρίμοις ποτέ fr. 93. ἐν ἀιόνεσσιν Ὀγχη[στοῦ ] ἔν τε Πίσᾳ Παρθ. 2.. ἐν δ' ἄρα καὶ Τενέδῳ fr. 123. 13.
Μαιναλίαισιν ἐν δειραῖς O. 9.59

ἐν Παλίου σφυροῖς P. 2.45
“ Διὸς ἐν Ἄμμωνος θεμέθλοις” P. 4.16 “ Τριτωνίδος ἐν προχοαῖς λίμνας” P. 4.20
Ἄπολλον, τεᾷ, Καρνήἰ, ἐν δαιτὶ P. 5.80

ἐν μυχοῖσι Πιερίδων P. 6.49

μυχῷ τ' ἐν Μαραθῶνος P. 8.79

Πίνδου κλεεναῖς ἐν πτυχαῖς P. 9.15

Αἰγίνᾳ τε γὰρ Νίσου τἐν λόφῳ P. 9.91

τελεταῖς ὡρίαις ἐν Παλλάδος P. 9.98

ἐν πεδίῳ Φλέγρας N. 1.67

Νίσου τ' ἐν εὐαγκεῖ λόφῳ N. 5.46

ἐν γυάλοις Θεράπνας N. 10.56
ζαθεᾶς Πάρου ἐν γυάλοις fr. 140a. 63 (37). ἐν Κόλχων δόμοις fr. 172. 7.
ἐν δρόμοισι O. 1.21

ἐν δρόμοις O. 1.94

ἐν ἀέθλοις ἐν μάχαις τε O. 2.43
—4.
Αἶαν, τεόν τἐν δαιτί, Ἰλιάδα, νικῶν ἐπεστεφάνωσε βωμόν O. 9.112

ἱεροῖς ἐν ἀέθλοις O. 13.15

νικαφόροις ἐν ἀέθλοις καὶ θοαῖς ἐν μάχαις P. 8.26

ἔν τ' ἀέθλοισιν ἀριστεύων N. 11.14

ἔν τ' ἀέθλοισι I. 1.18

ἔν τε γυμνοῖσι σταδίοις ἔν τ' ἀσπιδοδούποισιν ὁπλίταις δρόμοις I. 1.23

ὠκυδινάτοις ἐν ἁμίλλαισι I. 5.6

ἔν τ' ἀγωνίοις ἀέθλοισι I. 5.7
]ἐν δαιτί τε πα[ Πα. 13a. 21.
ἐν οἴκῳ O. 6.48

μεγαλοκευθέεσσιν ἔν ποτε θαλάμοις P. 2.33

ἐν θαλάμῳ P. 3.11

τείχει ἐν ξυλίνῳ P. 3.38
“ ἐν λέχεσιν” P. 4.51 “ πολυχρύσῳ ποτ' ἐν δώματι” P. 4.53 ἄλλοις ἐν τείχεσιν” P.4.268. “ ἐν δώμασι” P. 4.113
θαλάμῳ δὲ μίγεν ἐν πολυχρύσῳ Λιβύας P. 9.69

ἐν μεγάρῳ N. 1.31

Φιλύρας ἐν δόμοις N. 3.43

ἐν λέκτροις Ἀκάστου N. 5.30

Ἀμφιτρύωνος ἐν θυρέτροις I. 7.6

ἐν μεγάροις Δ. 2.. ἐν τᾷδε Διὸς ἀρχᾷ O. 2.58

ἐν Οὐλύμπῳ O. 13.92

ἐν οὐρανῷ O. 14.10

ἐν αἰνᾷ Ταρτάρῳ P. 1.15

χρυσέαις ἐν ἕδραις P. 3.94
“ δώμασιν ἐν χρυσέοις” P. 9.56
ὀλβίοις ἐν δώμασι N. 1.71
“ οὐρανοῦ ἐν χρυσέοις δόμοισιν” N. 10.88 ἐν Ὀλύμπῳ fr. 33c. 5.
ἐν καὶ θαλάσσᾳ O. 2.28

ἐν πελάγει O. 7.56

ἁλμυροῖς δ' ἐν βένθεσιν O. 7.57

ἐν πόντῳ ἐν χέρσῳ τε O. 12.3
—4. “ ἐν θαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖς” P. 9.47
ἐν χέρσῳ N. 1.62

ἐν πελάγει N. 3.23

ἐν δΕὐξείνῳ πελάγει N. 4.49

ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δὲ γείτονι πόντῳ N. 9.43

ἐν πόντῳ I. 5.5

ἐν πεδίῳ I. 8.54

ἐν πόντῳ I. 9.7
πελάγει δ' ἐν πολυχρύσοιο πλούτου fr. 124. 6. ἀκύμονος ἐν πόντου πελάγει fr. 140b. 16. ἐν πόντῳ P. Oxy. 2622. 13 ad ?fr. 346.
ἐν ναυσὶ κοίλαις O. 6.10

ἐν Μοισᾶν δίφρῳ O. 9.81

ἐν ναυσὶν P. 3.68

ἐπὶ πάσας ὁλκάδος ἔν τ' ἀκάτῳ N. 5.2

ἐν ναυσὶν I. 6.30

κελεύθῳ τἐν καθαρᾷ O. 6.23
ἀλλἔν κέκρυπτο γὰρ σχοίνῳ βατιᾷ τἐν ἀπειρίτῳ (v. κρύπτω) O. 6.55
πτολιπόρθοις ἐν μάχαις O. 8.35

οὐλίῳ ἐν Ἄρει O. 9.76

ταύτᾳ δἐν πρωτογόνῳ τελετᾷ O. 10.51

ἐν ἅπαντι κράτει O. 10.82

ἐν ἀλκᾷ O. 13.55

οἵαις ἐν πολέμοισι μάχαις P. 1.47

Ἰξίονα ἐν πτερόεντι τροχῷ παντᾷ κυλινδόμενον P. 2.22

χρυσὸς ἐν χερσὶν φανεὶς P. 3.55

ἐν ὄρει P. 3.90

ἐν πολέμῳ P. 3.101

ἐν ἀργεννόεντι μαστῷ P. 4.8

ἐν ἀγορᾷ P. 4.85

ἐν πρύμνᾳ P. 4.194

ἐν μέσσοις P. 4.224

ἐν ἀλλοδαπαῖς ἀρούραις P. 4.254

πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει καὶ νόος ὀρθός P. 10.67

χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ N. 1.25
παρὰ πεζοβόαις ἵπποις τε ναῶν τ' ἐν μάχαις N. 9.34 δρυὸς ἐν στελέχει ἡμένους i. e. inside N. 10.61
καὶ ξενίου Διὸς ἀσκεῖται θέμις αἰενάοις ἐν τραπέζαις N. 11.8

πατρίδι ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν παῖδα I. 1.12

πατρωίαις ἐν ἀρούραις Pae. 6.106
λτ;ἐνγτ; [τεμέ]νει φίλῳ (supp. Zenodot)
Πα.. 12. χρηστήριον[ ] ἐν ᾧ Τήνερον ἔτεκεν Pae. 9.41
ἐρατειναῖς ἐν εὐναῖς (add. Boeckh: ἐν om. codd.) fr. 122. 7. φοινικορόδοις δ' ἐνὶ λειμώνεσσι (coni. Boeckh: ἐν cod.) Θρ.. 3. ἄγαν φιλοτιμίαν μνώμενοι ἐν πόλεσιν ἄνδρες fr. 210.

b at, before met.,
τὸ δ' ἐν ποσί μοι τράχον ἴτω τεὸν χρέος P. 8.32
μαστεύει δὲ καὶ τέρψις ἐν ὄμμασι θέσθαι πιστόν (τουτέστι θεωρῆσαι Σ.) N. 8.43

3 in, contained in, surrounded by

a of clothing, simm.
χαλκέοισι δ' ἐν ἔντεσι νικῶν δρόμον O. 4.22

ἴστω γὰρ ἐν τούτῳ πεδίλῳ δαιμόνιον πόδ' ἔχων O. 6.8
“ σπαργάνοις ἐν πορφυρέοις” P. 4.114
Ὀλυμπιονίκα δὶς ἐν πολεμαδόκοις Ἄρεος ὅπλοις P. 10.13

ἐπεὶ ἐν χαλκέοις ὅπλοις Τηλεβόας ἔναρεν N. 10.14

τὸν μὲν ἐν ῥίνῳ λέοντος στάντα I. 6.37
cf. ὑφ' ἅρμασιν ἵππος, ἐν δ ἀρότρῳ βοῦς ( harnessed to) fr. 234. 2.

b contained in
μονόψαφον ἐν κολεῷ κατασχοῖσα ξίφος N. 10.6

καρπὸς ἐλαίας ἔμολεν Ἥρας τὸν εὐάνορα λαὸν ἐν ἀγγέων ἕρκεσιν παμποικίλοις N. 10.36

c of light and darkness.
ἐν ὄρφνᾳ O. 1.71
O. 13.70
ἐν σκότῳ O. 1.83

ἐν καθαρῷ O. 10.45

φάει δὲ ἐν καθαρῷ P. 6.14

σφόδρα δόξομεν δαίων ὑπέρτεροι ἐν φάει καταβαίνειν N. 4.38
νεκρὸν ἵππον στυγέοισι λόγῳ κείμενον ἐν φάει, κρυφᾷ δὲ (Heyne: φασι codd.) fr. 203. 2. met.,
ὅστις ἐν ταύτᾳ νεφέλᾳ χάλαζαν αἵματος πρὸ φίλας πάτρας ἀμύνεται I. 7.27

d met.,
εἶδον γὰρ ἑκὰς ἐὼν τὰ πόλλ' ἐν ἀμαχανίᾳ ψογερὸν Ἀρχίλοχον βαρυλόγοις ἔχθεσιν πιαινόμενον P. 2.54
ἔστι δ' ἐν εὐτυχίᾳ πανδοξίας ἄκρον N.1.10.
τὸν μονοκρήπιδα πάντως ἐν φυλακᾷ σχε θέμεν μεγάλᾳ P. 4.75

4 of feelings, thoughts.
ἐν θυμῷ πιέσαις χόλον ὀξείᾳ μελέτᾳ O. 6.37

ἀγώνιον ἐν δόξᾳ θέμενος εὖχος O. 10.63

εὐανθεῖ δ' ἐν ὀργᾷ παρμένων P. 1.89

αὐτὰν ἐν φρασὶ καιομέναν P. 4.219

ὄφρα ἐν φρασὶ πάξαιθ, ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος μόλοι N. 3.62

5 among

a
ζώει μὲν ἐν Ὀλυμπίοις O. 2.25

Πηλεύς τε καὶ Κάδμος ἐν τοῖσιν ἀλέγονται O. 2.78

φύονται δὲ καὶ νέοις ἐν ἀνδράσιν πολιαὶ O. 4.26

τερπνὸν δ' ἐν ἀνθρώποις ἴσον ἔσσεται οὐδέν O. 8.53
τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἐπέθηκ; O. 13.20
οὔτ' ἐν ἀνδράσι γερασφόρον οὔτ ἐν θεῶν νόμοις P. 2.43

τὰ μὲν ἐν ἱπποσόαισιν ἄνδρεσσι μαρνάμενον, τὰ δ' ἐν πεζομάχαισι P. 2.65

ἐν ἀγαθοῖς P. 2.81

ἐν ἀνθρώποισι P. 3.21

σμικρὸς ἐν σμικροῖς, μέγας ἐν μεγάλοις ἔσσομαι P. 3.107
“ τρίταισιν δ' ἐν γοναῖς” P. 4.143
κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος, ἐν δὲ βουλαῖς πρέσβυς P. 4.281
—2.
ἔν τε σοφοῖς πολίταις P. 4.295

ἐν τεσσαράκοντα γὰρ πετόντεσσιν ἁνιόχοις ὅλον δίφρον κομίξαις P. 5.49

θάρσος τε τανύπτερος ἐν ὄρνιξιν αἰετὸς ἔπλετο P. 5.112

ἔν τε Μοίσαισι ποτανὸς ἀπὸ ματρὸς φίλας P. 5.114
“ καὶ ἔν τε θεοῖς τοῦτο κἀνθρώποις ὁμῶς αἰδέοντ” P. 9.40 βαιὰ δ' ἐν μακροῖσι ποικίλλειν ἀκοὰ σοφοῖς P.9. 77.
εἶπε δ' ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι P. 9.119

θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν ἐν καὶ παλαιτέροις P. 10.58

πέφνεν τε ματέρα θῆκέ τ' Αἴγισθον ἐν φοναῖς P. 11.37

εἰ δέ τις ὄλβος ἐν ἀνθρώποισιν, ἄνευ καμάτου οὐ φαίνεται P. 12.28

ἐγὼ δ' Ἡρακλέος ἀντέχομαι προφρόνως ἐν κορυφαῖς ἀρετᾶν μεγάλαις N. 1.34

παλαιαῖσι δ' ἐν ἀρεταῖς γέγαθε Πηλεὺς ἄναξ, ὑπέραλλον αἰχμὰν ταμών N. 3.32

ἐν παισὶ νέοισι παῖς, ἐν ἀνδράσιν ἀνήρ, τρίτον ἐν παλαιτέροισι N. 3.72
—3.
ἔστι δαἰετὸς ὠκὺς ἐν ποτανοῖς N. 3.80
ἐν δὲ μέσαις (sc. Μοίσαις)
φόρμιγγ' Ἀπόλλων ἑπτάγλωσσον χρυσέῳ πλάκτρῳ διώκων N. 5.23

ἔν τε δαμόταις ὄμματι δέρκομαι λαμπρόν N. 7.65
ἀρετὰ ἐν σοφοῖς
ἀνδρῶν ἀερθεῖσ' ἐν δικαίοις τε N. 8.41

ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

Τυνδαρίδας δ' ἐν Ἀχαιοῖς ὑψίπεδον Θεράπνας οἰκέων ἕδος I. 1.31

γαρύσομαι τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν ἀγακλέα τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν I. 1.34
ἄμμι δ' ἔοικε καὶ σέθεν, Ἀμφιτρύων, παῖδας προσειπεῖν, τὸν Μινύα τε μυχὸν καὶ τὸ Δάματρος κλυτὸν ἄλσος Ἐλευσῖνα καὶ Εὔβοιαν, ἐν γναμπτοῖς δρόμοις ( when we talk of Farnell) I. 1.57
Ἀοσφόρος θαητὸς ὣς ἄστροις ἐν ἄλλοις I. 4.24

αἰνέω καὶ Πυθέαν ἐν γυιοδάμαις Φυλακίδᾳ πλαγᾶν δρόμον εὐθυπορῆσαι I. 5.59
φαίης κέ νιν ἄνδρ' ἐν ἀεθληταῖσιν ἔμμεν Ναξίαν πέτραις ἐν ἄλλαις χαλκοδάμαντ ἀκόναν ( ἀνδράσιν ἀεθληταῖσιν coni. Heyne) I. 6.72
εἶπε δεὔβουλος ἐν μέσοισι Θέμις I. 8.31
Ἄρτεμις ζεύξαισ' ἐν ὀργαῖς Βακχίαις φῦλον λεόντων α[ Δ. 2. 2. νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλᾶται fr. 105b. 1.
νέφεσσι δ' ἐν χρυσέοις Ὀλύμποιο καὶ κορυφαῖσιν ἵζων Pae. 6.92

b between
οἷον Αἴτνας ἐν μελαμφύλλοις δέδεται κορυφαῖς καὶ πέδῳ P. 1.27

καταίνησάν τε κοινὸν γάμον γλυκὺν ἐν ἀλλάλοισι μεῖξαι P. 4.223

ἐπεὶ τετραόροισιν ὥθ' ἁρμάτων ζυγοῖς ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖς N. 7.94

c after verbs of mixing. νῦν δ' ἐν αἱμακουρίαις ἀγλααῖσι μέμικται (sc. Πέλοψ: is part of) O. 1.90 ἔν τ' ὠκεανοῦ πελάγεσσι μίγεν πόντῳ τἐρυθρῷ Λαμνιᾶν τἔθνει γυναικῶν (sc. Ἀργοναῦται: zeugma, they knew) P. 4.251 ἵν' ἀθανάτοις Αἰνησιδάμου παῖδες ἐν τιμαῖς ἔμιχθεν enjoyed I. 2.29 ] ἐνέπισε κεκραμέν' ἐν αἵματι (ἐν del. Heringa: κεκραμένον coni. Zuntz) fr. 111. 1, cf. Δ. 2. 20.

6 in (keeping with)

a
ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν O. 2.16

βουλαῖς ἐν ὀρθαῖσι Ῥαδαμάνθυος O. 2.75
ἐν δίκᾳ ( ἐνδίκας coni. Snell) O. 6.12
τελεύταθεν δὲ λόγων κορυφαὶ ἐν ἀλαθείᾳ πετοῖσαι O. 7.69

πόλιν Ψλλίδος στάθμας Ἱέρων ἐν νόμοις ἔκτισσε P. 1.62

θέλοντι δὲ αἰεὶ μένειν τεθμοῖσιν ἐν Αἰγιμιοῦ Δωριεῖς P. 1.64

οὔτ' ἐν ἀνδράσι γερασφόρον οὔτ ἐν θεῶν νόμοις P. 2.43

σὲ δ' ἐν τούτῳ λόγῳ χρησμὸς ὤρθωσεν P. 4.59
“ τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων” P. 4.92
σὲ δ' ἐρχόμενον ἐν δίκᾳ P. 5.14
τό γ' ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὗ μὴ κρυπτέτω i. e. in the common good P. 9.93
θεόθεν ἐραίμαν καλῶν δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ P. 11.51

αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον N. 5.14

ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν πόδα νέμων N. 6.15
τρὶς μὲν ἐν πόντοιο πύλαισι λαχών, τρὶς δὲ καὶ σεμνοῖς δαπέδοις ἐν Ἀδραστείῳ νόμῳ (cf. P. 2.43) N. 10.28
ἱπποτροφίας τε νομίζων ἐν Πανελλάνων νόμῳ I. 2.38
ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν τε γλυκερὸν κέντρον fr. 124. 2. cf. ἐγὼ δὲ ἴδιος ἐν κοινῷ σταλεὶς (in a public position) O. 13.49

b in of musical terms. Λύδῳ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ' ἀείδων ἔμολον (ἐν ante τρόπῳ del. Schr. metri causa) O. 14.17—8.
ἐν Αἰολίδεσσι χορδαῖς P. 2.69
πόμ' ἀοίδιμον Αἰολίσσιν ἐν πνοαῖσιν αὐλῶν ( ἐμπνοαῖσιν coni. Turyn) N. 3.79 esp. to the accompaniment of, amidst
ἱκέτας σέθεν ἔρχομαι Λυδίοις ἀπύων ἐν αὐλοῖς O. 5.19

κεῖνος ἀνήρ, ἐπικύρσαις ἀφθόνων ἀστῶν ἐν ἱμερταῖς ἀοιδαῖς O. 6.7

ἄλλοτε δ' ἄλλον ἐποπτεύει Χάρις ζωθάλμιος ἁδυμελεῖ θαμὰ μὲν φόρμιγγι παμφώνοισί τ ἐν ἔντεσιν αὐλῶν O. 7.12
τὸν ( Ἀρκεσίλαν)
ἐν ἀοιδᾷ νέων πρέπει χρυσάορα Φοῖβον ἀπύειν P. 5.104

κλέονται δ' ἔν τε φορμίγγεσσιν ἐν αὐλῶν τε παμφώνοις ὁμοκλαῖς μυρίον χρόνον I. 5.27

ἔν δ' ἐρατεινῷ μέλιτι καὶ τοιαίδε τιμαὶ καλλίνικον χάρμ ἀγαπάζοντι I. 5.54
]
ἀοιδαῖς ἐν εὐπλε[κεσσι Pae. 3.12
λτ;ἐν ἀοιδᾷ> supp. Snell e Σ pap. Pae. 14.20

7 instrumental in, with, by means of
τετραορίας ἐλελίχθονος, εὐάρματος Ἱέρων ἐν ᾇ κρατέων P. 2.5

καπνωθεῖσαν πάτραν ἐπεὶ ἴδον ἐν Ἄρει P. 5.85
τὰ μὲν ἐν ἅρμασι καλλίνικοι πάλαι (ἐν om. codd.: supp. Tricl.) P. 11.46
ἀνδησάμενός τε κόμαν ἐν πορφυρέοις ἔρνεσιν N. 11.28

κρυφίαισι γὰρ ἐν ψάφοις Ὀδυσσῆ Δαναοὶ θεράπευσαν N. 8.26
esp. with
χείρ. οὐ χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς ἀκμᾷ O. 2.63

ἀγαναῖσιν ἐν χερσὶ ποικιλανίους ἐδάμασσε πώλους P. 2.8

ἐν χερὶ δ' Ἀμφιτρύων κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων φάσγανον N. 1.52

ἐν λόγοις δ' ἀστῶν ἀγαθοῖσιν ἐπαινεῖσθαι χρεών N. 11.17
χερσίν τ' ἐν μαλακαῖσιν ὅρπακ ἀγλαὸν δάφνας ὀχέοισα Παρθ. 2. 7.

8 upon, into following verbs of movement.
ἐν τέτρασιν παίδων ἀπεθήκατο γυίοις νόστον ἔχθιστον O. 8.68

ἐν καρδίαις ἀνδρῶν ἔβαλον ὧραι πολυάνθεμοι ἀρχαῖα σοφίσμαθ O. 13.16

ὠπυπόρων ἀπὸ ναῶν ὅ σφιν ἐν πόντῳ βάλεθ' ἁλικίαν P. 1.74

ἐν δ' ἀφύκτοισι γυιοπέδαις πεσὼν P. 2.41
καί τί οἱ φίλτρον ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν (om. codd.: supp. Mosch.) P. 3.64 “ ἐν τᾷδ' ἄφθιτον νάσῳ κέχυται Λιβύας σπέρμα” (cf. I. 1.4) P. 4.42
ἐν ἀλύτῳ ζεύξαισα κύκλῳ μαινάδ' ὄρνιν P. 4.215

τιθεῖς ὕβριν ἐν ἄντλῳ P. 8.12
“ νέκταρ ἐν χείλεσσι καὶ ἀμβροσίαν στάξοισι” P. 9.63 ἔστασεν γὰρ ἅπαντα χορὸν ἐν τέρμασιν αὐτίκ' ἀγῶνος ( πρὸς coni. Boeckh) P. 9.114
Νίκας ἐν ἀγκώνεσσι πίτνων ποικίλων ἔψαυσας ὕμνων N. 5.42
[ πέσε δ' ἀδόκητον ἐν καὶ δοκέοντι (coni. Fennel, Lobel: δοκέοντα codd.) N. 7.31]
ἦ μὰν ἀνόμοιά γε δᾴοισιν ἐν θερμῷ χροὶ ἕλκεα ῥῆξαν N. 8.28

ἤλασε Λυγκέος ἐν πλευραῖσι χαλκόν N. 10.70

χρυσέας ἐν γούνασιν πίτνοντα Νίκας I. 2.26
ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν (sc. φάμα παλαιά) I. 4.23
μήτ' ἐν ὀρφανίᾳ πέσωμεν στεφάνων I. 8.6

ἐπεὶ δ' ἄλκιμον νέκυν ἐν τάφῳ πολυστόνῳ θέντο Πηλείδαν Pae. 6.99
τὸ κοινόν τις ἀστῶν ἐν εὐδίᾳ τιθεὶς fr. 109. 1. ἀλλαλοφόνους ἐπάξαντο λόγχας ἐνὶ σφίσιν αὐτοῖς fr. 163. φά[τναις] ἐν λιθίναις βαλ[ fr. 169. 21, cf. N. 3.62

9 in respect of [ ἐν ἄλλοισι δ' ἄλλοι μεγάλοι (ἐν om. codd., add. V: ἐπ byz.) O. 1.113]
ἕπεται δ' ἐν ἑκάστῳ μέτρον O. 13.47
ἐν ἡρωίαις ἀρεταῖσιν οὐ ψεύσομ
ἀμφὶ Κορίνθῳ O. 13.51
, cf. I. 1.57 γόνον τέ οἱ φέρτατον ἀτίταλλεν ἐν ἁρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων (om. codd.: supp. Er. Schmid) N. 3.58
μή μοι κραναὰ νεμεσάσαι Δᾶλος, ἐν ᾇ κέχυμαι I. 1.4
ἐν ἔργμασιν δὲ νικᾷ τύχα, οὐ σθένος fr. 38.
ἀγλαίζεται δὲ καὶ μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ O. 1.15

10 = σύν, with the aid of ἐν τίν κ' ἐθέλοι, Γίγαντας ὁς ἐδάμασας, εὐτυχῶς ναίειν (σὺν σοί. Σ.) N. 7.90

11 in the hands of, in the power of
ἔλπομαι μέν, ἐν θεῷ γε μὰν τέλος O. 13.104

ἐν δ' ἀγαθοῖσι κεῖται πατρώιαι κεδναὶ πολίων κυβερνάσιες P. 10.71

πὰν δὲ τέλος ἐν τὶν ἔργων N. 10.30

12 dub. ex. οἷά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς, καὶ λιθίνοις ὁπότ' ἐν δίσκοις ἵεν (ἐν add. metr. causa Hermann, edd. vulgo: ὁπότε codd.: ὁπόταν Trypho ap. Eustath.: ποτ' ἀνὰ Ammonius: v. ἐνίμηι) I. 1.25 [ νῦν αὖτ' ἐν Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ (codd.: ἐν del. Hermann) I. 6.5]

13 frag. ] εν ὀρθῷ δρόμῳ fr. 1a. 5.] ἐν χρ[ Πα. 13a. 25. ]ἐν κλ[ Πα. 13e. 4. ] ἐν δασκίοισιν πατήρ fr. 177e.

14 in tmesis. ἐν δ' ἀρετὰν ἔβαλεν (v. ἐμβάλλω) O. 7.44 ἐν δ' ἕσπερον ἔφλεξεν (v. ἐμφλέγω) O. 10.74 B adv. dabei

a there
ἐν δὲ φίλων παρεόντων θῆκέ μιν ζαλωτὸν ὁμόφρονος εὐνᾶς O. 7.5

ἐν δὲ Μοῖσ' ἁδύπνοος ἐν δ Ἄρης ἀνθεῖ O. 13.22

b too, besides
Μοῖσά τοι κολλᾷ χρυσόν, ἔν τε λευκὸν ἐλέφανθ' ἁμᾶ N. 7.78
ἐν δὲ μηνὸς πρῶτον τύχεν ἇμαρ (contra Radt, “Präposition in tmesi mit τύχεν”) Πα. 2.. σεμνᾷ μὲν κατάρχει Ματέρι πὰρ μεγάλᾳ ῥόμβοι τυπάνων, ἐν δὲ κέχλαδεν ἐν δὲ ἐν δ' Δ. 2. 10—5. C ἐν prep. c. acc. v. ἐς B.

------------------------------------

v. ἐς

Lexicon to Pindar > ἐν
11 κατευθύνω

κατευθύν-ω, poet. [tense] impf.

A κατευθύνεσκον IGRom.4.507b
(Pergam.):— make or keep straight, τὴν πτῆσιν Arist.IA 710a2
; ναῦν τῷ πηδαλίῳ D.Chr.13.18
; βιοτῆς οἴακα κατευθύνεσκες ἐν οἴκῳ IGRom. l.c.:—[voice] Pass., αἱ περιφοραὶ κατευθυνόμεναι Pl.Ti. 44b
.

2 guide, direct, τὰς φύσεις Id.Lg. 809a
; τινὰ εἰς τὸν αὑτοῦ δρόμον ib. 847a; [τὸν ἐλέφαντα] τῷ δρεπάνῳ Arist.HA 610a28
; [ ναῦν] Id.Fr.11; κ. τὰς πράξεις ὁ θεός Aristeas 18; τὰ παρόντα πρὸς τὸ τέλος Plu.Cam.42
; πρὸς τὰ βελτίονα τοὺς νέους Id.2.20d
; τὴν ψυχήν ib.780b; τὸν λόγον πρός τι Gal.17(2).362
.

3 κ. τινός demand an account from one, condemn, Pl.Lg. 945a, cf. IG22.1183.10 (prob.), Poll.8.22.

II intr., make straight towards, κατεύθυναν αἱ βόες ἐν τῇ ὁδῷ εἰς ὁδὸν Βαιθσάμυς LXX 1 Ki.6.12
; κ. τῇ πτήσει ὄρθιον ἐπὶ τοὺς πολεμίους Plu.Alex.33
.

2 prosper, LXX Si.29.18: c. gen., succeed in doing.., οὐ κατεύθυνε τοῦ λαλῆσαι οὕτως ib.Jd.12.6.

3 οἱ -ευθύνοντες the righteous, ib.Pr.15.8.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατευθύνω
12 ἐλαύνω

ἐλαύνω, Il.12.62, etc.: [dialect] Ion. [tense] impf. ἐλαύνεσκον ([etym.] ἀπ-) Hdt.7.119: [tense] fut. ἐλάσω [ᾰ], part.

A ἐλάσοντας X.An.7.7.55
codd., cf.D.H.2.36, ([etym.] ἐξ-) Hp.Loc.Hom.46, Nat.Mul.32 ( ἐλάσσω ([etym.] παρ- ) is f.l. in Il.23.427, and ξυνελάσσομεν is subj. in Od.18.39); ἐλάω A.R.3.411
; [dialect] Att. ἐλῶ, ᾷς, ᾷ, inf. ἐλᾶν, also Hdt.1.207, etc., and so Hom. in the resolved form ἐλόω Il.13.315
, Od.7.319: inf. ἐλάαν (though this is also inf. [tense] pres., v. infr.) Il.17.496, Od.5.290: [tense] aor. 1 ἤλᾰσα, [dialect] Ep. ἔλᾰσα Il.5.80
, ἔλασσα 18.564
, [dialect] Ion. [ per.] 3sg. ἐλάσασκεν 2.199
: [tense] pf. ἐλήλᾰκα ([etym.] ἀπ-, ἐξ-) X.Cyr.4.2.10, Ar.Nu. 828: [tense] plpf. ἐληλάκειν ([etym.] ἐξ-) Hdt.5.90:— [voice] Med. (v. infr. 1.2), [tense] fut. ἐλάσομαι ([etym.] παρ-) dub. l. in Arr.An.3.30.3: [tense] aor. ἠλασάμην Il.11.682
, rare in [dialect] Att., as Pl.Grg. 484b; [ per.] 3sg. ἤλσατο Ibyc.55
; [dialect] Ep. ἐλάσαιο, -ασαίατο, -ασσάμενος, Od.20.51, Il.10.537, Od.4.637:—[voice] Pass., [tense] fut. ἐλασθήσομαι ([etym.] ἐξ-) D.H.4.9: [tense] aor. ἠλάθην [ᾰ] E.Heracl. 430, Ar.Ec.4; later ἠλάσθην AP7.278
(Arch.), Sammelb. 997 (iv A.D.), ([etym.] ἐξ-, συν-) Plb.8.24.9, 18.22.6, etc. (in Hdt. the Mss. vary between the two forms, ἐξελαθείς 7.165
, ἀπηλάσθησαν 3.54
): [tense] pf. ἐλήλαμαι Od.7.113
, Hdt.7.84 ([etym.] ἐξ-), etc.; ἐλήλασμαι Hp.Mul. 2.133
, Aen.Tact.31.4 (prob.), ([etym.] ἐξ-) Plb.6.22.4, ([etym.] συν-) A.D.Conj.233.30: [tense] plpf. ἠλήλατο Il.5.400
; poet. also ἐλήλατο 4.135
; [ per.] 3pl. ἠλήλαντο Hes.Sc. 143
, also ἐληλέδατ', ἐληλέατ', ἐληλάδατ' vv.ll. in Od.7.86.— The [tense] pres. [full] ἐλάω is rare and mainly Poet., imper. ἔλα Pi.I.5(4).38
, A.Fr. 332, E.HF 819, Fr.779.1 (also non-thematic [ per.] 3pl. ἐλάντω SIG1025.8
([place name] Cos)): inf. ἐλᾶν Canthar.4
, X.HG2.4.32: inf. ἐλάαν as [dialect] Ep.inf.[tense] pres. is freq. in Hom. (v. infr.1.2): part. ἐλάουσα Emp.4.5
: [tense] impf. [ per.] 3pl. ἔλων Od.4.2
, [ per.] 3sg. ἔλαεν A.R.3.872
; ἀπ-έλα X.Cyr.8.3.32
; but ἀπ-ήλαον in Ar.Lys. 1001 is prob. an error for - ήλα'αν, [dialect] Dor. for - ήλασαν:—radic. sense, drive, set in motion, of driving flocks, εἰς εὐρὺ σπέος ἤλασε μῆλα Od.9.237
; κακοὺς δ' ἐς μέσσον ἔλασσεν Il.4.299
; [tense] aor. [voice] Med. ἠλασάμην in act. sense, 10.537, 11.682: freq. of horses, chariots, ships, drive, ἐλάαν (inf. [tense] pres.) ἅρμα καὶ ἵππους 23.334
; ἐς τὴν ἀγορὴν τὸ ζεῦγος Hdt. 1.59
; ἐ. ἵππον ride it, Id.4.64, al.; κέλητας καὶ ἅρματα ἐ. ride and drive, Id.7.86; ἐ. νῆα row it, Od.12.109, etc.; στρατὸν ἐ. Pi.O.10(11).66, Hdt. 1.176, 4.91, etc.

b with acc. omitted, intr., go in a chariot, drive, μάστιξεν δ' ἐλάαν (sc. ἵππους ) he whipped them on, Il.5.366, al., cf. S.El. 734, 739; βῆ δ' ἐλάαν ἐπὶ κύματα he drove on over the waves, Il. 13.27; διὰ νύκτα ἐλάαν travel the night through, Od.15.50; ἐς τὸ ἄστυ ἐ. drive into the city, Hdt.1.60; ἐπὶ ζευγέων ἐ. ib. 199; ride, Id.7.88, X.Eq.Mag.3.9, etc.; ἐλῶν ἐς Θρηΐκην marching.., Hdt.9.89, etc.; row, μάλα σφοδρῶς ἐλάαν Od.12.124
; ἐλαύνοντες rowers, 13.22, etc.

c in this intr. sense, it sts. took an acc. loci, γαλήνην ἐλαύνειν to sail the calm sea, i.e. over it, 7.319; so τὰ ἕσπερα νῶτ' ἐ. E.El. 731 (lyr.); also ἐλαύνειν δρόμον run a course, Ar.Nu.28; ὁδόν D.P. 586
.

d [voice] Pass., [ νηῦς] ἐλαυνομένη a ship under way, Od.13.155 (but πλοῖα ὑπὸ σκληρῶν ἀνέμων ἐλαυνόμενα Ep.Jac.3.4
); τὰ κατάντη ἐλαύνεσθαι, of horses, to be ridden on steep ground, X.Eq.Mag.8.3.

2 drive away, carry off, in Hom. of stolen cattle or horses, βοῶν ἀρίστας Od.12.353
; ἵππους Il.5.236
; ἐ. ὅ τι δύναιντο X.HG4.8.18
:—[voice] Med., Od.4.637, 20.51; ῥύσι' ἐλαυνόμενος Il.11.674
, etc.

3 drive away, expel, ἐ. [τινὰ] ἐκ δήμου 6.158
; ἄνδρας ἀπ' Οἰνώνας Pi.N.5.16
: freq. in Trag., ἐ. τινὰ γῆς E.Med.70
; μύσος, μίασμα ἐ., A.Ch. 967 codd., Eu. 283 ([voice] Pass.), cf. S.OT98; ἄγος ἐ.,= ἀγηλατέω, Th.1.126; ἐ. λῃστάς Ar.Ach. 1188
, etc.:—[voice] Pass., γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνομαι A.Pr. 682
.

4 drive (to extremities), persecute, plague, οἵ μιν ἄδην ἐλόωσι.. πολέμοιο who will harass him till he has had enough of war, Il.13.315; ἔτι μέν μίν φημι ἄδην λάαν κακότητος I think I shall persecute him till he has had enough, Od.5.290; θεὸς ἐλαύνει πόλιν S.OT28
; Ἰωνίαν ἤλασεν βίᾳ A.Pers. 771
; μή τι δαιμόνιον τὰ πράγματα ἐλαύνῃ D.9.54
; σὺ δ' ἀπειλεῖς πᾶσιν, ἐλαύνεις πάντας Id.21.135
, cf. 173:—[voice] Pass., ἐλαυνομένων καὶ ὑβριζομένων Id.18.48
; λύπῃ πᾶς ἐλήλαται κακῇ S.Aj. 275
; κακοῖς πρός τινος E.Andr.31
; ὑπ' ἀνάγκης καὶ οἴστρου Pl.Phdr. 240d
; τὴν ψυχὴν ἐρωτικῇ μανίᾳ Ael.NA14.18
; ἐλαύνεσθαι τὴν γνώμην to be out of one's mind, Philostr.VS2.27.5.

5 = βινέω, Ar.Ec.39, Pl. Com.3.4.

6 intr. in expressions like ἐς τοσοῦτον ἤλασαν they drove it so far (where πρᾶγμα must be supplied), Hdt.5.50; ἐς πᾶσαν κακότητα Id.2.124
; εἰς κόρον ἐλαύνειν push matters till disgust ensued, Tyrt.11.10; εἰς ἴσον (sc. τισί) Onos.Praef.4: hence, push on, go on, ἐγγὺς μανιῶν E.Heracl. 904
(lyr.); ἔξω τοῦ φρονεῖν Id.*ba. 853; πόρρω ἐ. σοφίας go far in.., Pl.Euthphr.4b, cf. Grg. 486a, X.Cyr.1.6.39.

II strike, ἐλάτῃσιν πόντον ἐλαύνοντες Il.7.6
; κιθάραν πλήκτρῳ E.HF 351
(lyr.).

2 strike with a weapon, but never with a missile, τὸν σκήπτρῳ ἐλάσασκεν Il.2.199
; ξίφει ἤλασε κόρσην 5.584
; κόρυθος φάλον ἤλασεν 13.614
; ὀδόντας ἐ. knock out, A.R.2.785: c. dupl. acc., τὸν μὲν.. μεταδρομάδην ἔλασ' ὦμον him he struck on.., Il. 5.80; χθόνα δ' ἤλασε παντὶ μετώπῳ struck earth with his forehead, of a falling man, Od.22.94: c. acc. cogn., inflict a wound, οὐλὴν τήν ποτέ με σῦς ἤλασε 21.219
:—[voice] Pass., c. acc. νῶτον ὄπισθ' αἰχμῇ δουρὸς ἐληλαμένος Tyrt.11.20
; ἐλαύνεται εἰς τὸν μηρόν Luc.Tox.61
.

3 strike one thing against another, πρὸς γῆν ἐ. κάρη Od.17.237
; of weapons, drive through, διαπρὸ χαλκὸν ἔλασσε 22.295
; [δόρυ] διὰ στήθεσφιν ἔλασσε Il.5.57
, cf. 20.269; ἤλασε Λυγκέος ἐν πλευραῖσι χαλκόν Pi.N.10.70
:—[voice] Pass., go through, Il.4.135, 13.595; to be fixed in, ὀϊστὸς ὤμῳ ἐνὶ στιβαρῷ ἠλήλατο 5.400
; διὰ [σφονδύλου] διαμπερὲς ἐληλάσθαι Pl.R. 616e
.

III metaph.,

1 beat out metal, forge, ἀσπίδα.. ἣν ἄρα χαλκεὺς ἤλασεν Il.12.296
; πέντε πτύχας ἤλασε beat out five plates, 20.270; περὶ δ' ἕρκος ἔλασσε κασσιτέρου make a fence of beaten tin (with a play on signf. 2), 18.564; εὐνὴ Ἡφαίστου χερσὶν ἐληλαμένη χρυσοῦ a bed of beaten gold, Mimn.12.6; σίδηρος λεπτῶς ἐληλ. Plu.Cam.41.

2 draw a line of wall, trench, etc., ἀμφὶ δὲ τάφρον ἤλασαν Il.7.450
; ἀμφὶ δὲ τεῖχος ἔλασσε πόλει Od.6.9
; σταυροὺς δ' ἐκτὸς ἔλασσε 14.11
; τοῖχοι ἐληλέατ' 7.86
; τεῖχος τοὺς ἀγκῶνας ἐς τὸν ποταμὸν ἐλήλαται the wall has its angles carried down to the river, Hdt.1.180, cf. 185, 191; ἐληλαμέναι πέρι πύργον having a wall built round, A.Pers. 872 (lyr.); ὄγμον ἐλαύνειν work one's way down a ridge or swathe in reaping or mowing, Il.11.68; ἐ. αὔλακα Hes. Op. 443
; ἀμπελίδος ὄρχον ἐ. to draw a line of vines, i.e. plant them in line, Ar.Ach. 995: generally, plant, produce, ἐλᾷ τέσσαρας ἀρετὰς αἰών Pi.N.3.74
.

3 κολῳὸν ἐλαύνειν prolong, keep up the brawl, Il. 1.575.

4 ἐξ ὄσσων ἐς γαῖαν ἐ. δάκρυ E.Supp.96
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐλαύνω
13 ἐπεί

ἐπεί conj.

a temporal, c. aor. ind., after, when
τοῦ ἐράσσατο Ποσειδάν, ἐπεί νιν καθαροῦ λέβητος ἔξελε Κλωθώ O. 1.26

Ἀχιλλέα τ' ἔνεικ, ἐπεὶ Ζηνὸς ἦτορ λιταῖς ἔπεισε, μάτηρ O. 2.79

φθέγξατ' ἐπεὶ κατὰ γαἶ αὐτόν τέ νιν καὶ φαιδίμας ἵππους ἔμαρψεν O. 6.14

βασιλεὺς δ, ἐπεὶ πετράεσσας ἐλαύνων ἵκετ' ἐκ Πυθῶνος, ἅπαντας ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα O. 6.47

τερπνᾶς δ' ἐπεὶ λάβεν καρπὸν Ἥβας, ἐκάλεσσε Ποσειδᾶν O. 6.57

δράκοντες, ἐπεὶ κτίσθη νέον, οἱ δύο μὲν κάπετον O. 8.37

ἐκτίσσατο, ἐπεὶ Ποσειδάνιον πέφνε Κτέατον O. 10.26
ἀλλ' ἐπεὶ τείχει θέσαν ἐν ξυλίνῳ σύγγονοι κούραν,
σέλας δ' ἀμφέδραμεν λάβρον Ἁφαίστου, τότ ἔειπεν P. 3.38
“τοί μ' ἐπεὶ πάμπρωτον εἶδον φέγγος, κρύβδα πέμπον” i. e. as soon as P. 4.111
ἐπεὶ κατέβα ναυτᾶν ἄωτος, λέξατο P. 4.188

ἐπεὶ δ' ἐμβόλου κρέμασαν ἀγκύρας ὕπερθεν, ἐκάλει P. 4.191

κεῖνόν γε καὶ βαρύκομποι λεόντες περὶ δείματι φύγον, γλῶσσαν ἐπεί σφιν ἀπένεικεν ὑπερποντίαν P. 5.59

μόλον, καπνωθεῖσαν πάτραν ἐπεὶ ἴδον P. 5.84

τόν, Εὐρυσθῆος ἐπεὶ κεφαλὰν ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ, κρύψαν P. 9.80

ἔνθ' Ἀλεξίδαμος, ἐπεὶ φύγε λαιψηρὸν δρόμον, παρθένον κεδνὰν χερὶ χειρὸς ἑλὼν ἆγεν P. 9.121

μάντιν τ' ὄλεσσε κόραν, ἐπεὶ ἔλυσε δόμους ἁβρότατος P. 11.33

ἀλλ' ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο, παρθένος αὐλῶν τεῦχε πάμφωνον μέλος P. 12.18

ἀρχαῖον ὀτρύνων λόγον, ὡς, ἑπεὶ μόλεν, ὡς κροκωτὸν σπάργανον ἐγκατέβα N. 1.35

Πριάμου πόλιν Νεοπτόλεμος ἐπεὶ πράθεν N. 7.35

ὁ δ' ὄλβῳ φέρτατος ἵκετ ἐς κείνου γενεάν, ἐπεὶ ἐν χαλκέοις ὅπλοις Τηλεβόας ἔναρεν N. 10.14

ἐπεὶ δ' ἄλκιμον νέκυν ἐν τάφῳ πολυστόνῳ θέντο Πηλείδαν, ἦλθον ἄγγελοι Pae. 6.98
ἀνδροδάμαντα δ ἐπεὶ Φῆρες δάεν ῥιπὰν μελιαδέος οἴνου, ἐσσυμένως ἀπὸ μὲν λευκὸν γάλα χερσὶ τραπεζᾶν ὤθεον fr. 166. 1.

b causal, =
γάρ. Μοῖσα δ' οὕτω ποι παρέστα μοι. ἐπεὶ στέφανοι πράσσοντί με τοῦτο θεόδματον χρέος O. 3.6

ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται, στεφάνους ἐν Ὀλυμπίᾳ ἐπεὶ δέξαντο O. 6.27

ἀλλά νιν οὐκ εἴασεν. ἐπεὶ εἶπε O. 7.61

ποτὶ καὶ τὸν ἵκοντ. ἐπεὶ νεφέλᾳ παρελέξατο P. 2.36

πέμψεν κασιγνήταν ἐς Λακέρειαν, ἐπεὶ παρὰ Βοιβιάδος κρημνοῖσιν ᾤκει παρθένος P. 3.34

ἐκ δ' ἄῤ αὐτοῦ πομφόλυξαν δάκρυα γηραλέων γλεφάρων, ἃν περὶ ψυχὰν ἐπεὶ γάθησεν P. 4.122

τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον. ἐπεὶ θαητὸν εἶδος ἔπλετο P. 9.108

ἐπεὶ ῥέζοντά τι καὶ παθεῖν ἔοικεν N. 4.31
ὑπέρτατος Ἁγησιμάχοἰ ὑέων γένετο. ἐπεί οἱ τρεῖς ἀεθλοφόροι πρὸς ἄκρον
ἀρετᾶς ἦλθον N. 6.23

ἐντὶ πρόσοδοι νᾶσον εὐκλέα τάνδε κοσμεῖν. ἐπεί σφιν Αἰακίδαι ἔπορον ἔξοχον αἶσαν N. 6.46

διὰ τὸν ἁδυεπῆ Ὅμηρον. ἐπεὶ ψεύδεσί οἱ ποτανᾷ τε μαχανᾷ σεμνὸν ἔπεστί τι N. 7.22
(by entertaining the Dioskouroi they have become great athletes)
ἐπεὶ εὐρυχόρου ταμίαι Σπάρτας ἀγώνων μοῖραν διέποντι N. 10.51

πότμον ἀμπιπλάντες ὁμοῖον. ἐπεὶ τοῦτον εἵλετ' αἰῶνα N. 10.57

χορεύων τὰν ἁλιερκέα Ἰσθμοῦ δειράδ. ἐπεὶ στεφάνους ἓξ ὤπασεν Καδμοῦ στρατῷ ἐξ ἀέθλων I. 1.10

μὴ φθονεραῖσι φέρειν γνώμαις. ἐπεὶ κούφα δόσις ἀνδρὶ σοφῷ ἀντὶ μόχθων ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν I. 1.45

ἀλλ' οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες, ἐπεὶ θεσφάτων ἐπάκουσαν I. 8.31

Δωρίων ἔλαχεν σελίνων. ἐπεὶ περικτίονας ἐνίκασε I. 8.64

ἔσχον Δᾶλον, ἐπεί σφιν Ἀπόλλων δῶκεν Ἀστερίας δέμας οἰκεῖν Pae. 5.40
ἐπεὶ αυ[ Πα. 7B. 13. πατρῶἰ ἐπεί[ Θρ. 4. 12. following impv.: “κράτει δὲ πέλασον. ἐπεὶ τρεῖς τε καὶ δέκ' ἄνδρας ὀλέσαις” O. 1.79
δίδοι τέ οἱ αἰδοίαν χάριν. ἐπεὶ ὕβριος ἐχθρὰν ὁδὸν εὐθυπορεῖ O. 7.90

ἀπό μοι λόγον τοῦτον, στόμα, ῥῖψον. ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς ἐχθρὰ σοφία O. 9.37

κλῦτ, ἐπεὶ εὔχομαι O. 14.5

μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν μηδὲ τούσδ ὕμνους. ἐπεί τοι οὐκ ἐλινύσοντας αὐτοὺς ἐργασάμαν I. 2.45

Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον, ἐπεί νιν Ἀλκαθόου τ' ἀγὼν σὺν τύχᾳ ἐν Ἐπιδαύρῳ τε νεότας δέκετο πρίν I. 8.67
following a wish:
θεὸς εὔφρων εἴη λοιπαῖς εὐχαῖς. ἐπεί νιν αἰνέω O. 4.14

ἐν τίν κ' ἐθέλοι εὐτυχῶς ναίειν. ἐπεὶ τετραόροισιν ὥθ ἁρμάτων ζυγοῖς ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖς N. 7.93
introducing parenthesis:
ἐπεὶ πλοῦτος ὁ λαχὼν ποιμένα ἔπακτον στυγερώτατος O. 10.88
introducing example: τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ἡρακλέος. ἐπεὶ Γηρυόνα βόας ἔλασεν fr. 169. 6. introducing question: ἐπεὶ ψάμμος ἀριθμὸν περιπέφευγεν, καὶ κεῖνος ὅσα χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν, τίς ἂν φράσαι δύναιτο; O. 2.98 ἐπεὶ ἀντίον πῶς ἂν τριόδοντος Ἡρακλέης σκύταλον τίναξε χερσίν; O. 9.29 ἐπεὶ τίνα πάτραν, τίνα οἶκον ναίων ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον; P. 7.5

c fragg. ]
διὰ θυρᾶν ἐπειδ[ Pae. 20.7
]ἐπεὶ πάντα[ ?fr. 334a. 11.

Lexicon to Pindar > ἐπεί
14 φεύγω

φεύγω, Il.21.472, etc.: [dialect] Ep. inf. φευγέμεν, φευγέμεναι, 10.147, 21.13; [tense] impf.

A ἔφευγον 22.158
, etc., Poet. φεῦγον 9.478
, Tyrt.5.8, Pi.N. 9.13: iter. φεύγεσκον Il.17.461
, Hdt.4.43: [tense] fut. φεύξομαι Il.18.307
, etc.; also φευξοῦμαι in E. and Com., E.Med. 341, 346, Hel. 500, 1041, Ba. 659, Ar.Ach. 203 (cod. R), 1129, Pl. 447, Av. 932 ([etym.] ἀπο-), Men. 283 (but dub. where found in [dialect] Att. Prose, Pl.Lg. 635c, al., D.38.19; φευξεῖται is dub. l. in IPE12.24.11 (Olbia, iv B. C.); [tense] fut. [voice] Act. ἐκ-φεύξω only late, v.l. in Aesop.349b, cf. Chambry ii p.479): [tense] aor. ἔφῠγον, [dialect] Ion.
φύγεσκον Od.17.316
: [tense] pf. πέφευγα Hdt.7.154
codd. (v. infr.11.1a); opt. πεφεύγοι Il.21.609
( ἐκ-πεφευγοίην S.OT 840
), part. πεφευγότες Od.1.12
; part. [tense] pf. [voice] Pass. πεφυγμένος in act. sense, Il.6.488, Od.1.18, etc. (in pass. sense, Epicur.Fr. 423); [dialect] Ep. πεφυζότες (cf. φύζα) Il.21.6, 528, 532, 22.1, later sg. πεφυζώς Nic.Th. 128
; [dialect] Aeol. πεφύγγων, v. φυγγάνω:—[voice] Med., μὴ φεύγησθε Anon.Hist. in PLit.Lond. 115: [tense] aor. 1 δια-φεύξασθαι Decr.Ath. in Hp.Ep.25.

I abs., flee, take flight, opp. διώκω, Il.22.157, etc.; βῆ φεύγων ἐπὶ πόντον 2.665
; πῇ φεύγεις; 8.94
; πόσε φεύγετε; 16.422
; ποῖ φύγωμεν.. χθονός; A.Supp. 777
(lyr.); ποῖ τις οὖν φύγῃ; S.Aj. 403
(lyr.); ἐνθένδε ἐκεῖσε φ. Pl.Tht. 176b
: with Preps., φ. ἀπό τινος Od.12.120
; φεύξονται ἀφ' ἑαυτῶν εἰς φιλοσοφίαν Pl.Tht. 168a
, etc.; ἐκ πολέμοιο, ἐκ θανάτοιο, Il.7.118, 20.350; ἐκ κακῶν πεφευγέναι S.Ant. 437
, cf. Hdt.1.65; ὑπὲκ κακοῦ Il.15.700
, cf. 17.461 (rarely c. gen. only, πεφυγμένος ἦεν ἀέθλων (v. infr. 11) Od.1.18; τῆς νόσου πεφευγέναι S.Ph. 1044
); φ. ἐς πατρίδα γαῖαν Il. 2.140
, 159, al.; ἐπὶ Σάρδεων, ἐπὶ τὸν Ἑλικῶνα, X.Cyr.7.2.1, Ages. 2.11; πρὸς τὸ ὄρος Id.HG3.5.19
; ὑπὸ γᾶν A.Eu. 175
(lyr.); ὑπὸ δελφῖνος ἰχθύες φ. Il.21.23
, cf. 554 (cf. infr. 111.2): c. acc. cogn., φύγε λαιψηρὸν δρόμον ran the course full swiftly, Pi.P.9.121; τίνα φυγὴν φευξούμεθα; E.Hel. 1041
; φ. τὴν παρὰ θάλασσαν (sc. ὁδόν) flee by the shore route, Hdt.4.12; cf. infr. 111; for φυγῇ φεύγειν, v. infr. 11.1, φυγή 1.1
.

2 [tense] pres. and [tense] impf. tenses prop. express only the purpose or endeavour to get away: hence part. φεύγων is added to the compd. Verbs καταφεύγω, ἐκφεύγω, προφεύγω, to distinguish the attempt from the accomplishment, βέλτερον, ὃς φεύγων προφύγῃ κακὸν ἠὲ ἁλώῃ it is better that one should flee and escape than stay and be caught, Il.14.81; φεύγων ἐκφεύγει Hdt.5.95
, cf. Ar.Ach. 177; φ. καταφυγεῖν Hdt.4.23
.

3 φ. εἰς .. have recourse to.. take refuge in.., ἐς τοὺς ἀφώνους μάρτυρας E.Hipp. 1076
.

4 c. inf., shun or shrink from doing, Hdt.4.76, Antipho 1.13, Pl.Ap. 26a; with inf. omitted,
φεύγουσι γάρ τοι χοἱ θρασεῖς
shrink back, S.Ant. 580
.

II c. acc., flee, avoid, escape, Ἕκτορα Il.11.327
, etc.; φ. τινὰ ἐκ μάχης Hdt.7.104
; φ. ἐς τὴν Ἀσίην τοὺς Σκύθας Id.4.12
; φ. θάνατον Il.1.60
; ἔνθ' ἄλλοι μὲν πάντες, ὅσοι φύγον αἰπὺν ὄλεθρον, οἴκοι ἔσαν πόλεμόν τε πεφευγότες ἠδὲ θάλασσαν Od.1.11
; ἔφυγον κακόν, εὗρον ἄμεινον, formula used by μύσται, D.18.259; with modal dat., φ. ὄνειδος λόγοις, ἀμαχανίαν ἔργῳ, Pi.O.6.90, P.9.92; avoid, shun, χρὴ.. φεύγειν τὰ παχύνοντα Gal.Vict.Att.12
; τὴν ἀργίαν καὶ τὴν ἀκινησίαν τοῦ σώματος Sor.1.93
, cf. 46, al.; φόνον φ. flee the consequences of the murder, E.Med. 796; αἷμα συγγενὲς φ. χθονός Id.Supp. 148
; τὰν Διὸς μῆτιν φ. A.Pr. 906
(lyr.); ὀσμὴν.., μὴ βάλῃ, πεφευγότες S.Ant. 412
; φεύγων φυγῇ τὸ γῆρας Pl.Smp. 195b
; ἐς πόντον.. φύγε πέτρας νηῦς Od. 10.131
; οὐδεμία [πόλις] πέφευγε (sed fort. leg. ἀπέφυγε) δουλοσύνην πρὸς Ἱπποκράτεος at the hands of.., Hdt.7.154: part. [tense] pf. [voice] Pass. also retains the acc. in Hom. in periphrastic phrases, μοῖραν δ' οὔ τινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι ἀνδρῶν Il.6.488
; πεφυγμένον ἔμμεν ὄλεθρον Od.9.455
; οὔ οἱ νῦν ἔτι γ' ἔστι πεφυγμένον ἄμμε γενέσθαι Il.22.219
, cf. h.Ven. 34:—but in pass. sense, τὸ πάραυτα πεφυγμένον κακόν Epicur.l.c.

b seek to avoid, shirk, στρατείαν D.21.162
; εἰ τοῦτο φεύξονται καὶ μὴ 'θελήσουσι ποιεῖν Id.20.138
; so in [tense] aor., ἢν φύγῃ τις, ζημιοῦν Ar.Ach. 717
.

2 of things,
ἡνίοχον φύγον ἡνία
escaped, slipped from his hands, Il.23.465
; Νέστορα δ' ἐκ χειρῶν φύγον ἡνία 8.137
, cf. 11.128; τὸ φεῦγον the part which slips, X.Eq. 10.9, cf. Hp.Off.9, Gal.18(2).735: c. dupl. acc., ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων Il.4.350
, Od.1.64, etc.

b of wine, 'go off', turn sour, Gp.7.7.8.

III flee one's country, Il. 9.478, Od.13.259; οἱ φεύγοντες the exiles, Th.1.24, X.Ages.7.6; πατρίδα φ. Od.15.228
, X.Cyr.3.1.24; τὴν αὑτοῦ Th.5.26
; ἅπασαν τὴν Ἀθηναίων ξυμμαχίδα IG12.10.30
; φ. ἐξ Ἄργεος Od.15.224
, cf. Th.8.85; ἐξ Ἀθηνέων, ἐκ τῆς πατρίδος, Hdt.6.103, X.An.1.3.3.

2 φ. ὑπὸ Σκυθέων to be expelled, driven out by.. Hdt.4.125: but esp. to be exiled, φ. ὑπὸ τοῦ δήμου Id.5.30
, X.HG1.1.27; φ. ἐξ Ἀρείου πάγου by their sentence, Din.1.44: also c. acc., φ. Πεισιστρατίδας Hdt. 5.62
.

3 abs., go into exile, live in banishment, A.Ag. 1668 (troch.), Antipho 2.2.9, Pl.Mx. 242b; δύο ἔτη φευγέτω Id.Lg. 867c
; φ. ἀειφυγίαν to be banished for life, ib. 871d, al.; φεόγειν Ἀμφίπολιν ἀειφυγίην SIG194.3
, cf. 24 (Amphipolis, iv B. C.); but also ἐν ἀειφυγίᾳ Pl.Lg. 877e
; φεύγων ἀπ' οἴκων ἃς ἐγὼ φεύγω φυγάς E.Andr. 976
; φεύγοντες being in exile, opp.
φυγόντες
having gone into exile, Lys.14.33
; with play on words, "μέχρι τίνος φεύξῃ, Ἀρκαδίων; καὶ ὅς, ἔς τ' ἂν τοὺς ἀφίκωμαι οἳ οὐκ ἴσασι Φίλιππον" Duris 3 J.

IV as law-term (mostly in [tense] pres. and [tense] impf., but cf. Lys.12.4 (v. infr.)), to be accused or prosecuted at law: ὁ φεύγων the accused, defendant, Ar.V. 893, Pl.R. 405b, etc.; opp. διώκω, οὔτε φεύγων ἁλοὺς οὔτε διώκων ἡττηθείς D.23.66
; c. acc., φ. γραφάς, δίκην, Ar.Eq. 442 (lyr.), Nu. 167; ὑπό τινος δίκας φ. Pl.Ap. 19c
, cf. D.49.1; οὐδενὶ πώποτε οὔτε ἡμεῖς οὔτε ἐκεῖνος δίκην οὔτε ἐδικασάμεθα οὔτε ἐφύγομεν Lys.
l. c.; φ. ἀπολογίας Aeschin.3.201
; the crime being added in gen., φόνου δίκην φ. Antipho 5.9
; γραφὰς φ. παρανόμων D.18.235
; more freq. c. gen. only, φ. φόνου to be charged with murder, Lys.10.31, Lycurg.133, etc.; φ. δειλίας Ar. Ach. 1129
; ξενίας Id.V. 718
(anap.); with gen. of the penalty, ἐὰν.. φεύγῃ δεσμῶν OGI218.92
(Ilium, iii B. C.); also περὶ θανάτου φ. Antipho 5.95
; φ. ἐπὶ μηνύσει τινός And.1.18
; ἀσεβείας φ. ὑπό τινος is accused of impiety by.., Pl.Ap. 35d; rarely of things, τὸ φεῦγον ψήφισμα the decree that is on its defence, the decree in question, D.23.58:—in Hdt.7.214 αἰτίην φ. has the older sense, flee from a charge, quit one's country on account of a charge.

2 plead in defence, δεῖ τοί σε φεύγειν.. ὡς οὐκ ἔχουσι κῦρος [οἱ νόμοι] A.Supp. 390; ἔφευγε μὴ εἰδέναι pleaded ignorance, S.Ant. 263, (Cf. Lat.fugio, Goth. biugan 'bend', etc.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φεύγω
15 εισελαυνω

     εἰσελαύνω

     εἰσ-ελαύνω

    эп. тж. εἰσελάω

    1) погонять, подталкивать

     (ἵππους Hom.; τινὰ πρός τι Plut.)

    εἰ. τινὰ εἰς τὸν τοῦ πράγματος δρόμον или εἰς τοὺς τοῦ πράγματος λόγους Aeschin. — заставлять кого-л. держаться в рамках вопроса, т.е. не разрешать уклоняться от темы

    2) приводить корабль, приставать, причаливать

    (ἔνθ΄ οἵγ΄ εἰσέλασαν Hom.)

    3) въезжать

     (εἰς τέν πόλιν Xen.)

    εἰ. βιαίως εἰς τοὺς προτεταγμένους Plut. — врезаться на всем скаку в стоявший впереди строй;

    τὸν θρίαμβον εἰ. Plut. — (у римлян) совершать триумфальный въезд

Древнегреческо-русский словарь > εισελαυνω
16 εἰσελαύνω

εἰσελ-αύνω, [dialect] Ep. [suff] εἰσελ-ελάω: [tense] fut. - ελάσω [pron. full] [ᾰ], [dialect] Att. - ελῶ:—

A drive in, ποιμὴν εἰσελάων [τὴν ποίμνην] Od. 10.83
; ἵππους δ' εἰσελάσαντες Il.15.385
; τὴν θήλειαν ὁ ἄρρην εἰ. πρὸς τὰ ᾠά Plu.2.962f
; εἰσελαύνειν τινὰ εἰς τὸν τοῦ πράγματος δρόμον to keep him to the point, Aeschin.1.176, cf. 3.206.

II as if intr., ἔνθ' οἵ γ' εἰσέλασαν [τὴν νῆα] that way they rowed in, Od.13.113; ἐπεὶ εἰσήλασεν εἰς τὴν πόλιν [τὸν ἵππον] when he marched into.., X.An.1.2.26, etc.: c. acc. loci, εἰ. λιμένα A.R.2.672
, cf. 1265 ; enter in triumphal procession, Plu.Marc.8; τεθρίππῳ Id.Publ.9
; εἰς τὰς Ἀθήνας Ael.VH12.58
: c. acc. cogn., εἰσελαύνειν θρίαμβον Plu.Mar.12
, Cat.Mi.31.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εἰσελαύνω
17 πᾶς

πᾶς, πᾶσα, πᾶν, [dialect] Aeol. [full] παῖς,

A παῖσα Sapph.Supp.13.8
,21.2, 20a.14, Alc.Supp.12.6, 25.8 ; Cret., Thess., Arc. fem. [full] πάνσα GDI 4976 ([place name] Gortyn), IG9(2).234.2 (Pharsalus, iii B.C.), 5(2).343.16 (Orchom. Arc., iv B. C.): gen. παντός, πάσης, παντός : gen. pl. masc. and neut. πάντων, fem. πᾱσῶν, [dialect] Ep. and [dialect] Ion. πᾱσέων, [dialect] Ep. also πᾱσάων [σᾱ] Od.6.107 : dat. pl. masc. and neut. πᾶσι, [dialect] Ep. and Delph. πάντεσσι Il.14.246
, IG22.1126.22,44; also [dialect] Locr. πάντεσιν Berl.Sitzb.1927.8
(V B.C.); Delph. πάντεσι SIG452.5
(iii B.C.); πάντοις GDI2652
(Delph., ii B.C.), Tab.Defix.Aud. 75.8: πᾶν as acc. masc. in LXX, π. ἄνδρα, οἰκέτην, οἶκον, 1 Ki.11.8, Ex. 12.44, Je.13.11. [[dialect] Dor. and [dialect] Aeol. πάν [ᾰ] Hdn.Gr.2.12, Pi.O.2.85, Sapph. Oxy. 1787 Fr.3 ii 5,al., and [dialect] Att. in compds., as ἅπᾰν, πάμπᾰν, etc. (but in compds. sts. long in [dialect] Att., AB416).]—Coll. Pron., when used of a number, all; when of one only, the whole; of the several persons in a number, every.

I in pl., all, πάντες τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι Il.8.5
, etc. ; πάντες ὅσοι .. Od.1.11, etc. ; πάντας ᾧ ἂνπεριτυγχάνῃ, for ὅσοις ἄν, Pl.R. 566d : also with the Art., v.infr. B.

2 strengthd. by Advbs., ἅμα πάντες all together, Il.24.253, etc. ; πάντες ἅμα 1.495
(in Prose commonly ἅπαντες, but not always, v. Hdt.9.23, X.Cyr.1.3.10, etc.): with a collect. noun, ἅμα πᾶς ὁ δῆμος D.H.2.14
; πάντες ὁμῶς Il.15.98
; ὁμοῦ πάντες S.El. 715
; πάντα μάλα Il.22.115
, Od.5.216, etc. ; πάντες ὁμοίως D.20.85
, etc.

3 with [comp] Sup., πάντες ἄριστοι all the noblest, Il.9.3, Od.4.272, etc.

4 consisting or composed wholly of, i.e. nothing but, only, φρουρούμενος ὑπὸ πάντων πολεμίων Pl. R. 579b
; ἐκ πασῶν δυνάμεων συνεστώς Corp.Herm. 13.2
; cf.11.2.

II sg., all, the whole, πᾶς δ' ἄρα χαλκῷ λάμπε Il.11.65
, cf. 13.191 ; πᾶσα ὕλη all the wood, Hes.Op. 511, cf. Th. 695, etc. ; πᾶσα ἀληθείη all the truth, Il.24.407, Od.11.507; τὴν φάτνην ἐοῦσαν χαλκέην πᾶσαν all of bronze, Hdt.9.70 ; ἦν ἡ μάχη καρτερὰ καὶ ἐν χερσὶ πᾶσα, ἦν γὰρ τὸ χωρίον πρόσαντες πᾶν, Th.4.43, etc. ; πᾶν κράτος the whole power, sovereign power, S.Ph. 142 (lyr.); τὸ πᾶν κράτος Hdt.6.35
; μετὰ πάσης ἀδείας D.18.305
; πᾶσα ἀνάγκη Pl.Phdr. 240a
; πᾶσαι δ' ὠΐγνυντο πύλαι, πᾶσαι γὰρ ἐπῴχατο [πύλαι], the whole gate was open (shut), i.e. the gate was wide open, quite shut, Il.2.809, 12.340, as expld. by Aristarch. ; v. infr. B.

2 as in 1.4, with attraction, ὁ πάντ' ἄναλκις οὗτος, ἡ πᾶσα βλάβη who is nought but mischief, S.El. 301, cf. Ph. 622, 927.

III every, οἱ δ' ἄλκιμον ἦτορ ἔχοντες.. πᾶς πέτεται Il.16.265
, cf. Od.13.313, S.El. 972, E.Ba. 1131, 1135 ; ἄκουε πᾶς, = ἀκούετε πάντες, Ar.Th. 372; πᾶς χώρει Id. Pax 555
: with partit. gen., παντὶ βροτῶν (v.l. βροτῷ) Pi.O.1.100; πᾶς τοῦτό γ' Ἑλλήνων θροεῖ S.OC 597
; τῶν ἀνθρώπων πᾶς D.Chr.3.70
; also πᾶς ἀνήρ S.Aj. 1366
, Ar.Ra. 1125, etc. ; πᾶσα ἀνθρώπου ψυχή Pl.Phdr. 249e
: with the Art., v. infr. B; πᾶς τις every single one, Thgn.621, Hdt.1.50, 3.79, S.Aj.28, etc. ; πᾶς τις βροτῶν Id.El. 984
, cf.OC25, etc. ; πᾶς ὅστις .. Id.Aj. 1413 ; πᾶν ὅσον .. A.Pr. 787, etc.

2 less freq., any one, τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν.. φήσαιτις ἂν.. παντὸς εἶναι D.1.16
; παντὸς ἀνδρός [ἐστι] γνῶναι Pl. Ion 532e
; χαλεπόν τι καὶ οὐχὶ παντός Id.Alc.1.129a
; παντὸς ἀκούοντος .. when any one hears.., Ev.Matt.13.19 ; ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν any man's soul, S.Ant. 175 ; πάντων ἀποστερεῖσθαι λυπηρόν to be deprived of anything, D.18.5 ; cf. D. 111.2, VI.

B with the Art., in the sense of all, the whole, when the Subst. is to be strongly specified, πᾶς being put either before the Art. or after the Subst., πᾶσαν τὴν δύναμιν all his force, Hdt.1.214 ; τὰ ἀγαθὰ πάντα X.An.3.1.20
(s. v. l.): with abstract Nouns and others which require the Art., πάντα τὰ μέλλοντα A.Pr. 101
; πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν Th.6.87
; τὰ τῆς πόλεως π. all the affairs of state, Lys. 19.48, etc.: emphatically, τὰς νέας τὰς πάσας Hdt.7.59
.

II πᾶς is put between the Art. and Subst., to denote totality (V. A. 11), ὁ πᾶς ἀριθμός A.Pers. 339
; τὴν πᾶσαν ἵππον Hdt.1.80
; τὸ πᾶν πλῆθος Th.8.93
; οἱ πάντες ἄνθρωποι absolutely all.., X.An.5.6.7, etc. ; so πᾶν the neut.with the Art. itself becomes a Subst., τὸ πᾶν the whole, A.Pr. 275, 456, etc., v. infr. D. IV; τὰ πάντα the whole, Id.Eu.415 ; τοῖς πᾶσιν in all points, Th.2.64, 5.28 ; οἱ πάντες all of them, Hdt.1.80 ; but also, the community, opp. οἱ ὀλίγοι, Th.4.86 ; ἡ μὲν [τάξις] πάντα ἕν, ἡ δὲ πάντα ὅλον, ἡ δὲ πάντα πᾶν all things as a unity, as a totality, as an integral sum, Dam.Pr. 206.

C with Numerals to mark an exact number, ἐννέα πάντες full nine, Od.8.258, cf. 24.60 ; ἐννέα πάντ' ἔτεα Hes. Th. 803
; δέκα πάντα τάλαντα Il.19.247
, etc. ; but κτήνεα τὰ θύσιμα πάντα τρισχίλιαἔθυσε 3
, 000 of all kinds, Hdt.1.50 ; τὸν ἀρχιτέκτονα.. ἐδωρήσατο πᾶσι δέκα with ten presents of all kinds, Id.4.88 ; Παυσανίῃ πάντα δέκα ἐξαιρέθη Id.9.81
; τὰ πάντα μυρία Id.3.74
; πάντα θύειν ἑκατόν Pi.Fr. 170
; πάντα χίλια ἔθυεν Porph.Abst.2.60
.

II with the Art., in all, οἱ πάντες.. εἷς καὶ ἐνενήκοντα Hdt.9.70
, cf. 1.214, Th.1.60, 3.85, etc. ; τριήρεις.. τὰς πάσας ἐς διακοσίας Id.1.100
, cf. 7.1 ; ἐν εἴκοσι ταῖς πάσαις ἡμέραις Arr.An.1.11.5
.

D Special Usages: in dat. pl. masc. πᾶσι, with or in the judgement of all, Il.2.285, S.OC 1446 ; ὁ πᾶσι κλεινός Id.OT8
; κράτιστον πᾶσιν Οἰδίπου κάρα ib.40.

2 fem. pl., ἔδοξε πάσαις (sc. ταῖς ψήφοις ) carried unanimously, IG12(3).168.14 (Astypalaea, ii/i B. C.), cf. Luc. Bis Acc. 18,22.

II neut. pl. πάντα all kinds of things, Hom., freq. in phrase δαίδαλα πάντα, Il.5.60,al. ; οἰωνοῖσι πᾶσι 1.5
.

2 πάντα γιγνόμενος becoming all things, i. e. assuming every shape, Od.4.417.

3 πάντα εἶναί τινι to be everything to one, ἦν οἱ.. τὰ πάντα ἡ Κυνώ Hdt.1.122
; ἦσάν οἱ πάντα —ἅπαντα codd.) αἱ Συρήκουσαι Id.7.156
; Εὔβοια αὐτοῖς πάντα ἦν Th.8.95
; πάντ' ἐκεῖνος ἦν αὐτοῖς D.18.43
; π. ἦν Ἀλέξανδρος (sc. ὑμῖν) Id.23.120 ; π. εἶναι ἔν τισι to be all in all among them, Hdt.3.157.

4 πάντα as Adv. for πάντως, in all points, entirely, wholly, π. νοήμονες Od.13.209
; π. γὰρ οὐ κακός εἰμι 8.214
; ὁ πάντ' ἄναλκις S.El. 301
; τῷ πάντ' ἀγαθῷ Id.Aj. 1415
(anap.); τὸν πάντ' ἄριστον Id.OC 1458
; πάντ' ἐπιστήμης πλέων Id.Ant. 721
(hence παντάγαθος, παντάριστος, etc. as compd. words); τὰ πολλὰ π. almost throughout, Hdt.5.67, cf. 1.203, 2.35 ; but τὰ π. in every way, by all means, altogether, Id.5.97 ; οἰόμενοι τὰ π. νικᾶν X. An.2.1.1
; ὁ τὰ π. φιλαίτατος Theoc.7.98
; also ἐς τὰ π. Th.4.81 ; κατὰ π. ibid., Pl.Ti. 30d.

III neut. sg., τὸ πᾶν the whole (V. B. 11), περὶ τοῦ π. δρόμον θέειν Hdt.8.74
; πολλοῦ γε καὶ τοῦ π. ἐλλείπω A. Pr. 961
; τοῦ π. ἡμαρτηκέναι Pl.Phdr. 235e
; ἄξιοι τοῦ π. Id.Sph. 216c ; τὸ πᾶν as Adv., completely, altogether, A.Supp. 781 (lyr.), S.El. 1009, Pl.Lg. 959a, etc. (but, for all that, nevertheless, A.D.Synt.188.27): with neg., at all, οὐκ ἠξίωσαν οὐδὲ προσβλέψαι τὸ πᾶν A.Pr. 217
, etc. ; also πᾶν alone, Hdt.1.32, etc.

b in Philos., τὸ πᾶν the universe, Emp.13, Pythag. ap. Arist.Cael. 268a11, Pl.Ti. 28c, 30b, etc.; including τὸ κενόν (opp. τὸ ὅλον), Placit.2.1.7 ; also, Pythag. name for ten, Iamb. in Nic.p.118P., Theol.Ar.59.

c τῷ παντί in every point, altogether, X.HG7.5.12, etc.

d τὸ π., = μολυβδόχαλκος, Ps.- Democr. Alch.p.56 B., Maria ap.Zos.Alch.p.192 B.

2 πᾶν anything, πᾶν μᾶλλον ἢ στρατιήν οἱ ἐδίδου Hdt.4.162
; εἴη δ' ἂν πᾶν anything is possible, ib. 195 ; πᾶν ποιῶν by any means whatever, Pl.Ap. 39a (also πᾶν ποιεῖν καὶ λέγειν ibid. ; πᾶν ποιεῖν ὥστε .. Id.Phd. 114c), cf. Pi.I. 4(3).48 ; πᾶν ἂν ἔπραξαν Lys.9.16
: more freq. in pl., πάντα ποιῶν Id.12.84
, D.21.2 ; π. ποιεῖν ὅπως .. X.HG7.4.21 ; πάντα τολμῶν S.OC 761
; cf. A. 111.2.

3 ἐπὶ πᾶν on the whole, in general, Pl.Lg. 875d ; ὡς ἐπὶ πᾶν εἰπεῖν Id.Euthd. 279e
, etc.; τὸ πρὸς ἅπαν ξυνετὸν ἐπὶ πᾶν ἀργόν Th.3.82
.

4 παντὸς μᾶλλον more than anything, i. e. above all, Pl.Cri. 49b, Prt. 344b, Grg. 527b ; π. μᾶλλον οὐ Id.Phdr. 228d
: in answers, π. γε μᾶλλον quite so, Id.Phd. 67b.

IV with Preps., εἰς πᾶν προελήλυθε μοχθηρίας D.3.3
; ἐς τὸ πᾶν altogether, A.Ag. 682 (lyr.), Eu.52,83 ; ἐν παντὶ ἀθυμίας εἶναι to be in utter despair, Th.7.55 : more freq. ἐν παντὶ εἶναι, ἐν παντὶ κακοῦ εἶναι, to be in great danger or fear, Pl.Smp. 194a, R. 579b ; ἐν π. γενέσθαι Id.Euthd. 301a
; ἐμ παντὶ ἐοῦσα IG42(1).122.27
(Epid., iv B. C.); ἐν παντὶ εἶναι μή .. to be in great fear lest.., X.HG5.4.29 ; ἐς πᾶν κακοῦ ἀπίκατο Hdt.7.118
; ἐς πᾶν ἀφικέσθαι X.HG6.1.12
; εἰς πᾶν ἐλθεῖν D.54.13
; ἐπὶ πᾶσιν in all things, καιρὸς δ' ἐπὶ π. ἄριστος Hes.Op. 694
; but also, finally, Philostr.VS2.11.1, al. ; περὶ παντὸς ποιεῖσθαι esteem above all,X.HG7.1.26, An.1.9.16 ; πρὸ παντὸς εὔχεσθαι wish above all, Pl.Phdr. 239e ; διὰ παντός (sc. χρόνου) for ever, continually, S.Aj. 705 (lyr.), Th.1.38, etc. ; also, altogether, Pl.R. 407d ; διὰ πάντων Id.Sph. 254b
; ὁ κατὰ πάντων λόγος the common formula, PMag.Par.1.2186 ; ἡ κ. π. τελετή ib.1596, PMag.Lond. 121.872 ; μέχρι παντός for ever, Str.8.6.18 ; εἰς τὸ πᾶν ἀεί A.Ch. 684
; ἐς τὸ πᾶν χρόνου Id.Eu. 670
.

V διὰ πασῶν (sc. χορδῶν), v. διαπασῶν.

VI οὐ πᾶς not any, i.e. none, LXX Ps.142(143).2, Ev.Luc.1.37, Ep.Gal.2.16, al. ; ἄνευ πάσης ταραχῆς without any disturbance, D.S.15.87.

------------------------------------

πᾶς (B), Cypr.,

A = παῖς, Inscr.Cypr. 106, 210 H.

------------------------------------

πᾶς (C),

A = πατήρ (Syracus.), EM651.7.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πᾶς
18 στέφω

στέφω, Od.8.170, S.Ant. 431, Hyp.Fr. 103: [tense] impf.

A ἔστεφον Il.18.205
, A.Th.50; στέφον Hes.Op.75
: [tense] fut. στέψω S.Aj.93
, E.Tr. 576 (anap.): [tense] aor. ἔστεψα Pl.Phd. 58c
:—[voice] Med., [tense] fut. στέψομαι Ath.15.676d
: [tense] aor. ἐστεψάμην AP9.363.3
(Mel.), D.H.Rh.1.6, etc., ([etym.] ἐπ-) Il. 1.470:—[voice] Pass., [tense] fut. στεφθήσομαι Gal.Protr.13
: [tense] aor. ἐστέφθην E.Hel. 1360
(lyr.): [tense] pf. ἔστεμμαι A.Supp. 345
, Pl.Phd. 58a, etc.; [dialect] Ion. [tense] pf. part. ἐστεθμένος Schwyzer 725
(Milet., vi B.C.), cf. στέθματα.—στεφανόω is more freq., esp. in Prose:— put round, ἀμφὶ δέ οἱ κεφαλῇ νέφος ἔστεφε δῖα θεάων Il.18.205
; ἀλλὰ θεὸς μορφὴν ἔπεσι στέφει Od.8.170
; μνημεῖα πρὸς ἅρμ' Ἀδράστου χερσὶν ἔστεφον hung them round it, A.Th. 50; λάφυρα δαΐων.. ἁγνοῖς δόμοις στέψω πρὸ ναῶν ib. 279:—[voice] Med., put round one's head, ποίην AP9.363
(Mel.); σκόροδα prob. in Ath.15.676d; κύκλους ἐλαίης Orph.A. 325
; ἰούλους Anacreont.42.10
.

II encircle, crown, wreath, τινὰ ἄνθεσι Hes.Op.75
; σε παγχρύσοις λαφύροις S.Aj.93
; κρᾶτα μυρσίνης κλάδοις E.Alc. 759
; ἐρίῳ Pl.R. 398a
; κάρα κισσῷ E.Ba. 341
; σ. τὴν πρύμναν τοῦ πλοίου Pl.Phd. 58c
; νεκρόν Lyc.799
; στήλην Call.Epigr.8
, cf. AP7.657 (Leon.); ὁ στρατηγὸς ἔστεψέν [τινα] εἰς γυμνασίαρχ[ον] Wilcken Chr. 41 ii 8 (iii A.D.):— [voice] Med., στέφου κάρα crown thy head, E.Ba. 313; ἀμφὶ δὲ φύλλοις στεψάμενοι A.R.1.1124
; βάκχοισιν κεφαλὰς περιανθέσιν ἐστέψαντο Nic.Fr. 130
:—[voice] Pass., to be crowned, A.Supp. 345; τινι with a thing, Id.Eu.44; τινος Nonn.D.5.282: with acc. of the games in which the prize is won, στεφθεὶς παγκράτιον CIG4380m10
([place name] Oenoanda); ἔστεψαι τὰ Ὀλύμπια Luc.Merc.Cond.13
; ποσσάκις ἐστέφθης δρόμον; IG14.1603 ([place name] Rome); στεφθεὶς στάδιν ( = στάδιον) ib.1108 (ibid.); of a magistracy, στεφέσθω Ἀχιλλεὺς κοσμητείαν PRyl.77.34
(ii A.D.):— [voice] Med., Ἴσθμια καλλικόμοις στεψάμενον πίτυσιν Orph.Fr. 290
; στεψάμενοι σταδίοις APl.5.371
.

2 wreathe a bowl or cup with leaves, Alex.119.6, cf. Ar.Fr. 380; γυλλὸς ἐστεμμένος SIG57.26
(Milet., v B.C.); γυλλοὶ ἐστεθμένοι Schwyzer l.c.

3 crown or honour with libations, χοαῖσι τρισπόνδοισι τὸν νέκυν ς. S.Ant. 431; τύμβον λοιβαῖσι.. στέψαντες Id.El.53
; ὅπως.. αὐτὸν ἀφνεωτέραις χερσὶ στέφωμεν ib. 458, cf. E.Or. 1322.

III [voice] Pass., στέφανον τὸν ἐκ τῆς βύβλου στεφόμενον twined of papyrus, Ath.15.676d codd.:—[voice] Act., στέφουσα, title of a statue by Praxiteles, v.l. for στεφανοῦσα in Plin. HN34.70. ( τὸ στέφειν πλήρωσίν τινα σημαίνει Arist.Fr. 101
(arguing from Hom.); cf. ἐπιστέφω, ἐπιστεφής; the orig. sense and etym. are doubtful.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στέφω
19 βέβαιος

βέβαιος, α, ον (s. the next βεβαι-entries; Aeschyl., Hdt. et al.; ins, pap, rare in LXX, freq. in Philo; Jos., Ant. 13, 187; 14, 398; Just.) gener. relating to stability: ‘firm, permanent’.

① of something that can be relied on not to cause disappointment, reliable, in metaph. of an anchor (w. ἀσφαλής) unshifting Hb 6:19 of hope (cp. Dionys. Hal. 6, 51; Plut., Ant. 917 [3, 7]; 4 Macc 17:4) whose realization can be counted on because it does not move, being set down in the ‘holy of holies’. Sim. ἡ ἐλπὶς ἡμῶν βεβαία ὑπὲρ ὑμῶν our hope for you is firm 2 Cor 1:7 (=our expectation [of things to be fulfilled] for you is not misplaced). ἔχομεν βεβαιότερον (for superl.; cp. Stob., Flor. IV 625, 2 βεβαιοτέραν ἔχε τ. φιλίαν πρὸς τ. γονεῖς) τὸν προφητικὸν λόγον we possess the prophetic word as something that is (now) all the more reliable 2 Pt 1:19 (on β. ἔχειν cp. Thu. 1, 32; Appian, Bell. Civ. 5, 19 §78 ἔχειν τι βέβαιον=have a firm hold on something; UPZ 162 II, 10 [117 B.C.]; s. also Diod S in 2); for other interpretations see comm. Of things revealed reliable (w. ἰσχυρός, τεθεμελιωμένος) Hv 3, 4, 3.

② pert. to having continuity or being unwavering and persistent, abiding (ψυχή Did., Gen. 197, 4; of a just pers. TKellis 22, 103 [w. ἁγνός]): of boldness and hope that remain constant, steadfast Hb 3:6 v.l.; of πίστις unwavering (Appian, Liby. 64 §284 πίστις ἐστὶ βέβαιος; Diod S 2, 29, 4 πιστεύοντες βεβαιότερον=accept all the more confidently; Simplicius in Epict. p. 110, 37 πίστις βεβαία=firm faith in the immortality of the soul on the basis of a declaration by a μάντις; Esth 3:13c; 3 Macc 5:31) 1 Cl 1:2. Of love steadfast MPol 1:2. ἀρχὴν τῆς ὑποστάσεως βεβαίαν κατέχειν hold firm the original commitment Hb 3:14. (W. ἀσφαλής) ISm 8:2. ἐπὶ τὸν τῆς πίστεως βέβαιον δρόμον καταντῆσαι steadfastly finish the course of faith 1 Cl 6:2. Of the Corinthian congregation well-established, dependable (Appian, Iber. 37 §150 ἀνὴρ β., Bell. Civ. 2, 13 §47 a servant) 47:6.—ἡ βεβαία τῆς πίστεως ὑμῶν ῥίζα dependable root of your faith Pol 1:2 in ref. to constancy in a productive Christian life.

③ pert. to having validity over a period of time, in force, valid of a promise that applies to all pers. Ro 4:16; of the eucharist ISm 8:1. ὁ λόγος ἐγένετο βέβαιος (on λόγος β. cp. Pla., Phd. 90c λόγος β. καὶ ἀληθής) the word was in force Hb 2:2 (β. of the Mosaic law as Philo, Mos. 2, 14); a last will and testament valid (opp. οὐκ ἰσχύει ‘lack force’; legal t.t., s. JBehm, Διαθήκη 1912, 87, 4) Hb 9:17. βεβαίαν τὴν κλῆσιν ποιεῖσθαι keep the call in force i.e. confirm it so that it does not lapse (cp. Ael. Aristid. 13 p. 250 D.: βεβ. ἐλευθερία) 2 Pt 1:10; β. εἶναι be in force IRo 3:1 (Ignatius fears that the instructions given by the Romans to others about dying for the faith will not apply to him; he wants them to be consistent).—B. 1237. DELG. M-M. TW. Spicq.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > βέβαιος
20 πλανάω

πλᾰν-άω, [tense] fut. - ήσω LXX 4 Ki.4.28, etc.:—[voice] Pass. and [voice] Med., [tense] fut. - ήσομαι Pl.Hp.Mi. 376c, Luc.Peregr.16, - ηθήσομαι D.H.Dem.9, Luc. VH2.27: [tense] aor.

A ἐπλανήθην E.Hel. 598
, Th.5.4, etc.: [tense] pf. πεπλάνημαι A.Pr. 565
(anap.), Hdt.7.16.β', Pl.Plt. 264c, etc.: ([etym.] πλάνη):—Prose verb, = πλάζω (used once in Hom., also by Trag., Pi. (v. infr.), and Sapph. Supp.10.15), cause to wander, A.Pr. 572 (lyr.), Hdt.4.128.

2 lead from the subject, in talking, D.19.335.

3 lead astray, mislead, deceive, ἢ γνώμη πλανᾷ; S.OC 316, cf. Pl.Prt. 356d, Lg. 655c, Theognet. 2.2, Men.Pk.79 ; τὸν ὄχλον Ev.Jo.7.12
; τὸ ἀόριστον πλανᾷ Arist.Rh. 1415a14
; τὰ μὴ πλανῶντα Id.Mete. 347b35
; πλανῶν τὴν ἔξοδον, of the Labyrinth, Apollod.3.1.4.

II [voice] Pass., wander, stray, ἵπποι πλανόωνται ἀνὰ δρόμον Il.23.321
; ὅποι γῆς.. πεπλάνημαι A.Pr. 565
(anap.); π. εἰς πόλεις Lys.12.97
; κατὰ τὴν χώραν Isoc.6.76
; περὶ τὰ πεδία Pl.Plt. 264c
: abs., S.OC 347, etc.; of the planets, Pl.Lg. 822a, Arist.Mete. 346a2, etc.: metaph., νοῦς ἐν αὑτῷ ὁ ἀληθινὸς πέφυκε πλανᾶσθαι Plot.6.7.13
; of reports, travel abroad, πολλὰ.. ἐμπόρων ἔπη φιλεῖ π. S.OC 304.

b c.acc.loci, πλανηθεὶς τήνδε βάρβαρον χθόνα having wandered over it, E.Hel. 598 ; πᾶσαν γῆν Plu.Luc.34
: c.acc. cogn., πολλοὺς ἑλιγμοὺς πλανώμενοι wandering about as in a labyrinth, X.Cyr.1.3.4.

2 wander in speaking, π. ἐν τῷ λόγῳ Hdt.2.115
; digress, π. ἀπὸ τοῦ λόγου Pl.Plt. 263a
.

3 c. gen., πλαναθεὶς καιροῦ having missed the right moment, Pi.N.8.4.

4 do a thing irregularly or with variation, Hdt.6.52; ἐνύπνια τὰ ἐς ἀνθρώπους πεπλανημένα the varying dreams that visit them, Id.7.16.
β' ; πλανωμένη πρὸς ἄλλοτ' ἄλλον πημονὴ προσιζάνει A.Pr. 277
; πεπλανημένον τρόπον irregularly, Hp.Prog.24 ; to be unsettled, τὰ τῆς ἐλευθερίας ἔτι πλανώμενα καταστήματα IG42(1).81.13
(Epid., i A.D.).

5 to be in doubt or at a loss, π. τὸ θέλει τὸ ἔπος εἶπαι Hdt.6.37
: more freq. abs., A.Pr. 473, etc.; π. καὶ ἀπορῶ Pl.Hp. Ma.304c
; ἡ ψυχὴ π. καὶ ταράττεται Id.Phd. 79c
; π. τῇ διανοίᾳ, ταῖς διανοίαις, Isoc.15.52, Ep.6.10 ; πεπλανημένην ἔχειν τὴν διάνοιαν Id.15.265
; πλανωμένων θεραπεία παθῶν Diog.Oen.27
.

6 in forensic Rhet., χρώματα πεπλανημένα, μετάθεσις πεπ., of alternative pleas, Hermog. Stat.3.

7 to be misled, ὑπὸ φωνῆς κοινότητος Phld.Sign.7
; ταῖς ὁμωνυμίαις ib.36.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πλανάω

Страницы

См. также в других словарях:

πατήρ — ο, ΝΜΑ, και πατέρας, ΝΜ 1. ο γεννήτορας, ο γονιός, ο γονέας (α. «τού πατέρα σου, όταν έρθεις, δε θα βρεις παρά τον τάφο», Σολωμ. β. «ἐπῆγεν ὁ πατέρας της εἰς κάποιον ταξίδι», Διγ. Ακρ. γ. «τοῡδε κεκλῆσθαι πατρός», Σοφ.) 2. φρ. «Πάτερ ημών» η… … Dictionary of Greek
κατασέρνω — (AM κατασύρω, Μ και κατασύρνω και κατασέρνω) νεοελλ. μσν. κακολογώ, διασύρω, κακογλωσσώ κάποιον μσν. 1. καταντώ, ταπεινώνω κάποιον 2. (σχετικά με τροφή) φέρνω προς τα κάτω, καταπίνω μσν. αρχ. 1. σύρω προς τα κάτω, σέρνω κάποιον στο έδαφος, τραβώ… … Dictionary of Greek
κρέας — το (AM κρέας, ατός, Α δωρ. τ. κρῆς, επικ. τ. κρεῑας, αττ. γεν. κρέως, κρητ. γεν. κρίως) 1. σάρκα ή τεμάχιο σάρκας τών ζώντων οργανισμών, σε αντιδιαστολή με τα οστά (α. «βοδινό κρέας» β. «ἄρνειον κρέας», Φερεκρ.) 2. η σάρκα τών σφαγίων, σε… … Dictionary of Greek
πάλη — Αγώνισμα σώμα με σώμα ανάμεσα σε δύο άτομα που προσπαθούν να καταρρίψουν το ένα το άλλο. Μεταφορικά ονομάζεται και η μάχη μεταξύ στρατευμάτων (μάχη πυροβολικού), καθώς και η προσπάθεια υπερνίκησης αντίθετων δυνάμεων ή εμποδίων (πάλη των τάξεων,… … Dictionary of Greek
τρέχω — ΝΜΑ, και μέσ. μέλλ. με ενεργ. σημ. δραμοῡμαι, αόρ. ἔδραμον, παρακμ. δεδράμηκα, υπερσ. ἐδεδραμήκειν ΜΑ, και δωρ. τ. τράχω Α 1. προχωρώ γρήγορα μετακινώντας προς τα εμπρός τα πόδια σε σύντονη διαδοχή («βαδίζειν καὶ τρέχειν», Πλάτ.) 2. (για άψυχα)… … Dictionary of Greek
πλάνης — ητος, ο, η, ΝΑ, και πλάνητας, ο, Ν (ως ουσ. και ως επίθ.) 1. αυτός που περιφέρεται εδώ κι εκεί, που δεν έχει μόνιμο τόπο διαμονής, ο περιπλανώμενος (α. «εις τον πλάνητα δρόμον», Παπαδ. β. «οἵ φέρονται πλάνητες ἐπ οἶδμα πόλεις τε βαρβάρους… … Dictionary of Greek

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на все языки

πρὸς τὸν δρόμον

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на все языки

πρὸς τὸν δρόμον

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка: